Η μη διεξαγωγή της αγωνιστικής της Σούπερλιγκα λειτούργησε με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε ο Κάρλος Καρβαλιάλ να γνωρίσει καλύτερα την ομάδα και τους παίκτες και να προσπαθήσει να τους προετοιμάσει καλύτερα και αγωνιστικά και ψυχολογικά για τον “τελικό” με την Τόπολα.
Ενα ματς που όποιος νομίζει ότι θα είναι εύκολο πλανάται πλάνην οικτρά. Και αυτό γιατί οι Σέρβοι θα έρθουν ορκισμένοι για να κάνουν τη ζημιά και να πάρουν από τους Πειραιώτες το εισιτήριο για το Κόνφερενς με τις συνθήκες, ίσως και να τους ευνοούν αν δεν υπάρχει κόσμος στο γήπεδο.
Πολλά ακούγονται και ακόμα περισσότερα γράφονται για τον τρόπο με τον οποίο ο Καρβαλιάλ θα παρατάξει την ομάδα και για το αγαπημένο του 4-4-2 ωστόσο θεωρείται δύσκολο ,στο πρώτο ματς ο ίδιος να θέλει να αλλάξει πράγματα.
Ενα ενισχυμένο κέντρο η ακόμα και το 4-2-2-2 που ακολουθούσε ο Μαρτίνεθ είναι μία βάση λογικής ,ωστόσο το στοίχημα θα είναι να πάρει πράγματα από παίκτες που δεν βοήθησαν μέχρι τώρα η δεν πήραν ευκαιρίες.
Οπως πχ ο Μπρίνιτς που δεν παίζει στην Ευρώπη, η άλλλοι που έχουν απογοητεύσει όπως οι Μπιελ και Σολμπάκεν αλλά και ο Ομάρ Ρίτσαρντς που επιτέλους είναι καλά και μπορεί να βοηθήσει.
Είναι πραγματικά αδιανόητο παίκτες με την ποιότητα του Σολμπάκεν και του Μπιέλ να έχουν μείνει τόσο πίσω ,αλλά και άλλοι όπως οι Ελ Αραμπί αλλά και ο Μπρίνιτς να μην έχουν πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής . Ειδικά ο πρώτος που και με το Βόλο ,εκεί όπου επανήλθε, αλλά και στα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό Β έδειξε ότι αν και 36 δεν είναι απλά killer αλλά πολυτέλεια όχι για τον Ολυμπιακό αλλά και για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Οσο παράξενο και γραφικό φανεί.
