Με πρόλαβε κάποιος από τους υπόλοιπους συντάκτες και έγραψε για αυτό το …γαμώτο που υπάρχει στον Ολυμπιακό της Ευρώπης. Αλήθεια, πείτε μου ότι οι μισοί και κάτι παραπάνω απο εσάς πιστεύατε ότι οι Πειραιώτες δεν έχουν καμία τύχη στο Λονδίνο και η συντριβή ήταν κοντά. Τελικά η ίδια η ομάδα διέψευσε πολλούς.
Για να αποδειχθεί ,για ακόμα μία φορά, ότι στον αθλητισμό,είτε στα καλά ,είτε στα κακά πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι.
Μετά το 2-4 από τον ΠΑΟΚ και το σκληρό μάθημα που πήρε η ομάδα βγήκε μία πολύ δυνατή αντίδραση.
Η ομάδα, που δεν έχει καμία σχέση με την περσινή, νίκησε τους δαίμονες της αλλά όχι τη γκαντεμιά που διαχρονικά την κυνηγάει και σήμερα της στέρησε την ισοπαλία. Ενας Ολυμπιακός που δεν άφησε την ταχυδύναμη Γουέστ Χαμ να τον κάνει άλογο, όπως η ομάδα του Λουτσέσκου, με κοντά τις γραμμές και αν ο Αλεξανδρόπουλος ήταν λίγο πιο προσηλωμένος επιθετικά, η ομάδα θα ήταν πιο επικίνδυνη στην επίθεση.
Μία κακή στιγμή του Ορτέγα και η γκαντεμιά,στο δοκάρι του Καμαρά, τον λύγισαν αλλά και έδειξαν ότι ο Ολυμπιακός είναι εδώ και ζωντανός. Και σαν μποξέρ μπορεί να έφαγε κάποιες δυνατές μπουνιές αλλά δεν έπεσε νοκ άουτ.
Ο Μαρτίνεθ την έστησε άψογα την ομάδα, με κοντά τις γραμμές, λίγα λάθη και προσήλωση. Ισως ήθελε λίγο περισσότερη αποφασιστικότητα αλλά όταν αναγκάζεις τη Γουέστ Χαμ να σου κάνει καθυστερήσεις …τοπικού χωρίς ball boys και τον ψευτόμαγκα Μποουεν και τον προκλητικό Πακετά να το παίζουν μπράβοι απο τα lidl τότε μπορείς να λες ότι προσπάθησες, κέρδισες εντυπώσεις και τους έκανες να σε φοβηθούν.
Για μένα ο Ολυμπιακός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα απέναντι στην Φράιμπουργκ .Παραμένοντας προσεκτικός αλλά ταυτόχρονα με εξυπνάδα-πονηριά και προσήλωση μπορεί να πάρει και μετά να τα δώσει όλα για όλα με την Τόπολα στο Καραϊσκάκη. Είτε για το Γιουρόπα,είτε για το Κόνφερενς.
Οσον αφορά το μπάσκετ δεν παίρνω τίποτα απο όσα έχω πεί. Η εμπιστοσύνη σε Μπαρτζώκα και Αγγελόπουλους είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη. Και βεβαίως ο Ολυμπιακός δεν έχει παίξει πλήρης και βεβαίως πρέπει να υπάρχει υπομονή και βεβαίως ίσως πρέπει να γίνει και ένα ευχέλαιο μιας και οι τραυματισμοί είναι καθημερινοί.
Ωστόσο, οταν βλέπεις μία ομάδα να γυρίζει ένα ματς ,αλλά να της λείπει αυτός που θα την πάρει στις πλάτες της σε ματς- όπως με τη Μπασκόνια – τότε υπάρχει προβληματισμός που όσο δεν έρχονται καλά αποτελέσματα το πρόβλημα θα γιγαντώνεται.
Διότι ναι μεν Κανααν και Πίτερς είχαν μαζί 45 πόντους, αλλά πέρα απο τα δύο λάθη του Φαλ στις πάσες, ο Κανααν,σε δύο περιπτώσεις έχασε το ματς -μπολ , άλλη μία ο Γκος που μετά τον τραυματισμό του έχει τον …ασταμάτητο και βγάζει κούραση όπως και ο καημένος ο Γουόκαπ, ωστόσο τα σερί ματς μπολ χαμένα γαρ με προβλημάτισαν .
Συν ότι το κενό στο 4-5 είναι σημαντικό γιατί τι να κάνει μόνος του ο Πίτερς με ολίγο συγκινητικό Παπανικολάου ,όταν λείπει ο Σίκμα και αυτό το κενό που υπάρχει στην επίθεση φαίνεται όπως και στην άμυνα όπου αντίπαλοι σαν τον Μήτογλου η παρόμοιοι σου κάνουν ζημιά.
Ο Πετρούσεφ θα ήταν ιδανική λύση αλλά το στάτους του στο ΝΒΑ και το Σακραμέντο είναι περίεργο…Αναμονή και βλέπουμε.
