Καμιά φορά οι λέξεις μοιάζουν τόσο λίγες για να περιγράψουν το μεγαλείο ενός συλλόγου όπως είναι ο Ολυμπιακός. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν θα είναι αρκετές για να δώσουμε στο γραπτό τι σημαίνει ο Ολυμπιακός. Πως γεννήθηκε, πως προχώρησε και που βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Όμως μπορεί καμιά φορά να αποτυπωθεί με εικόνα. Και αυτή του εξωφύλλου είναι αυτό που λέμε “μία εικόνα, ένα εκατομμύριο λέξεις.
Διά του λόγου το αληθές, στο Καραϊσκάκη χθες έκανε την εμφάνισή της μία υπέροχη σημαία στα χέρια ενός νεαρού φιλάθλου του Ολυμπιακού. Λένε επίσης πως λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος. Όμως ο λαός του Ολυμπιακού δεν ξεχνά και φροντίζει πάντα να θυμάται την ένδοξη ιστορία του συλλόγου που λατρεύει. Απόδειξη η σημαία που εμφανίστηκε. 1925, η ημερομηνία γέννησης του Θρύλου μας κι από κάτω οι αδελφοί Ανδριανόπουλοι, οι εκ των ιδρυτών του Θρύλου μας και σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που άφησαν το στίγμα τους γράφοντας χρυσές σελίδες στα πρώτα κιόλας βήματα του νεοσύστατου τότε συλλόγου. Ο Βασίλης, ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Ντίνος και ο Λεωνίδας. Οι τεράστιες δόξες του Θρύλου.
Από κάτω το παλιό γήπεδο Καραϊσκάκη και συγκεκριμένα η παλιά θύρα 7. Τα σκαλοπάτια και τα τσιμέντα που οι περισσότεροι εξ’ ημών γνωρίσαμε τον Θρύλο. Εκεί που το 1981 “έφυγαν” τόσο άδικα από κοντά μας 21 φίλαθλοι στην τραγωδία της Θύρας 7 και που καθε χρόνο έκτοτε αφήνουμε ένα λουλούδι, ένα δάκρυ συγκίνησης και μία υπόσχεση πως ποτέ δεν θα τους ξεχάσουμε. Εκεί που δακρύσαμε όταν έπεσε για να ξανασηκωθεί το νέο γήπεδο Καραϊσκάκη.
Ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Θρύλου βρίσκεται σε αυτή τη σημαία και πραγματικά είναι μεγάλη χαρά και τιμή να την έχουμε σε κάθε αγώνα στο Καραϊσκάκη. Έτσι, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι.
