Aν σας πω ότι όταν ο Μαρτίνς έβγαλε τον Ελ Αραμπί ήμουν ήρεμος θα πω ψέματα και δεν θέλω. Δεν μπορώ -όμως- να μην πω ότι δεν χάρηκα που στην ομάδα υπάρχει ένας ακόμα Killer – μετά τον Μαροκινό -. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Χασάν.Δεν μπορώ επίσης,όμως, να μην γουστάρω και να μην βγάζω περηφάνια που στην ομάδα υπάρχει αυτός ο γίγαντας Τσέπης. Ο Ματιέ Βαλμπουενά.
Και επειδή βλέπω ότι τρελαινόμαστε με τον Αιγύπτιο ας πούμε μια αλήθεια. Ο τύπος δεν έκανε τίποτα άλλο απο αυτό που ξέρει να κάνει και για αυτό αποτελεί και καψούρα του Μαρτίνς. Πήρε καλή θέση , όπως ξέρει, εκμεταλλεύτηκε την μαγική μπαλιά του Γάλλου και όπως κάποτε μου είχε πει σε μία συνέντευξη του ο Μάρκο Παντελιτς, φλαπ με την κεφαλιά και γκολ. Απλά και όμορφα. Αυτός είναι σέντερ φορ.
Ο Ολυμπιακός ,είναι αλήθεια, ότι έχει θέμα όταν παίζει εκτός έδρας. Δεν βγάζει το πάθος που έχει στο Καραϊσκάκη και είναι πιο soft . Βέβαια σε Ξάνθη και Βόλο μίλησε και η “εξυγίανση” για να είμαστε και 100% σωστοί.
Αν ο Μαρτίνς δεν έδινε αυτή την ελευθερία κινήσεων στον Ματιε και αν ο Γάλλος δεν διέθετε αυτή την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ποδοσφαιρική οξυδέρκεια για να βγάλει ακόμα μία ασίστ μετά από τις τόσες που έχει δώσει στον Ελ Αραμπί ,τότε δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα άκουγε ο Πορτογάλος προπονητής.
Ο οποίος Μαρτίνς είναι και γκαντέμης. Διότι τραυματίζεται ο Σουντανί, στον οποίο υπολόγιζε πράγματα για Ελλαδα αλλά και Ευρώπη και μετά τις αλλαγές στη λίστα μένει μόνο με ένα φορ , τον Ελ Αραμπί, από τη στιγμή που καθώς φαίνεται ο Αλγερινός έχει πάθει σοβαρή ζημιά.
