«Με θεωρούσαν τελειωμένο, στον Παναθηναϊκό δεν ήθελαν να παώ στον Ολυμπιακό!»
Για το χρονικό της μεταγραφής του στους «ερυθρόλευκους» το καλοκαίρι του 2004 και για όλα όσα τον συνδέουν με τους Πειραιώτες αναφέρθηκε ο Αντώνης Νικοπολίδης.
–
Έχουν περάσει 17 χρόνια από την αποχώρηση του Αντώνη Νικοπολίδη από τον Παναθηναϊκό για λογαριασμό του Ολυμπιακού.
Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας, ο οποίος, πλέον είναι προπονητής στην ομάδα Νέων του Ολυμπιακού έδωσε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην ΕΡΤ στην εκπομπή [Αυτός και ο άλλος» και μεταξύ άλλων, μίλησε για τη δύσκολη εκείνη απόφαση αλλά και το τι ακολούθησε.
Αναλυτικά:
«Όταν δεν σου ανανεώνει κάποιος το συμβόλαιο ή δεν σου κάνει την προσφορά αυτή που νομίζεις, ουσιαστικά σου λένε ότι πλέον δεν πιστεύουμε σε σένα. Γι’ αυτό και έφυγα, για τη χαμηλή προσφορά και γενικότερα τη συμπεριφορά. Θα συνέχιζα αν είχαμε μία σωστή συμφωνία. Η απόφαση της αλλαγής είναι δική μου αλλά πάντα συζητώ με τη γυναίκα μου. Αυτή τη δοκιμασία την πέρασε και εκείνη.
Δεν ήταν θέμα εκδίκησης αλλά θέμα αποδείξεων. Σε θεωρεί κάποιος ότι είσαι τελειωμένος και του αποδεικνύεις ότι κάνει λάθος, γιατί εγώ έπαιξα σε πολύ υψηλό επίπεδο. Από το 2004 και μετά νομίζω το κατάλαβαν κι οι ίδιοι. Αλλά ήταν πολύ αργά. Δεν θα τους ένοιαζε αν πήγαινα αλλού, το πρόβλημα ήταν να μην πάω στον Ολυμπιακό.
Στο πρώτο ματς ενάντια στον Παναθηναϊκό, ουσιαστικά αντιμετώπιζα το παρελθόν μου. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας μου. Ήμουν 15 χρόνια στον Παναθηναϊκό, αντιμετώπιζα όλα αυτά τα παιδιά που μεγαλώσαμε μαζί. Πριν τον αγώνα είχα άγχος, μέσα στο ματς ήθελα να κερδίσω.
Ήταν ένα γήπεδο που με περίμενε. Αυτό που είδα ήταν 3-4 πιστόλια με φωτοβολίδες να περνάνε ξυστά.
Απειλές υπήρχαν. Για μένα το χειρότερο είναι να πηγαίνεις κάπου, σε αποθεώνουν, στρίβεις τη γωνία και αρχίζει το βρισίδι. Πουλημένε, τα γνωστά. Δεν τους φοβάμαι, δεν τους φοβήθηκα ποτέ.
Πριν πάω στον Παναθηναϊκό, ήμουν Ολυμπιακός, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Το βράδυ πηγαίνω και κοιμάμαι ήσυχος. Με εντιμότητα υπηρέτησα και υπηρετώ όλες τις ομάδες στις οποίες εργάστηκα και εργάζομαι».
