Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός καταφέρει να περάσει στην 8άδα(δύσκολο είναι) , αλλά όποιος δεν βλέπει ότι αυτή η ομάδα ξαναμπαίνει σε μία κανονικότητα καλύτερα να ασχοληθεί με τη ραπτική. Για τον Μπαρτζώκα, που έχει κάνει μία επική δήλωση στη συνέντευξη τύπου, λέγοντας πως ίσως είναι τρελός που γύρισε στο λιμάνι, ήμουν σίγουρος ότι θα άλλαζε πράγματα προς το καλύτερο, όμως για τον Μακ Κισικ ειλικρινά δεν είχα ιδέα πως θα έκανε τη διαφορά.
Ο Αμερικανός άσος ήταν πραγματικά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ. Ηξερε τι έκανε μέσα στο γήπεδο, καθοδηγούσε την ομάδα στην επίθεση,ενώ και όταν χρειαζόταν έπαιζε άμυνα και οι εντυπωσιακές αλλά και άκρως ουσιαστικές φάσεις που δημιουργούσε παρέπεμπαν σε ένα παίκτη που ο μέσος φίλαθλος αναρωτιέται που στο καλό ήταν και δεν είχε ανακαλυφθεί νωρίτερα.
Ο Μακ Κίσικ έχει το no fear να κυλάει στις φλέβες του Πραγματικός ηγέτης, ένας “Σπανούλης” εξ Αμερικής που δεν φοβάται και το κυριότερο ξέρει που έχει έρθει. Μερικοί παίκτες, και αυτό είναι μότο δημοσιογραφικής εμπειρίας, απλά είναι γεννημένοι για κάποιες ομάδες και αργά ή γρήγορα το κάρμα τους φέρνει εκεί που πρέπει . Κάπως έτσι σημαίνει και με τον Αμερικανό.
Οσο για την 8άδα και τις ελπίδες θα ήμουν πιο αισιόδοξος αν είχαμε κερδίσει τη Μακάμπι. Ενα ματς που χάθηκε στην τόσο δα λεπτομέρεια. Ελα όμως που οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Προς το παρόν θα χαρούμε τη νίκη απέναντι στον Παναθηναϊκό, που μπαίνει σε δύσκολα μονοπάτια, θα κρατήσουμε την εξαιρετική ατμόσφαιρα σε ένα γεμάτο ΣΕΦ και θα κοιτάμε,όπως σοφά λεει ο Μπαρτζώκας ματς με ματς. Το σίγουρο είναι ότι ένα όμορφο και ωραίο ταξίδι ξεκινάει.
