Ας ξεκινήσω με κάτι που πιστεύω πως ΟΛΟΙ θα συμφωνήσουμε. Το Ολυμπιακός -Ρεάλ ήταν ένα ματς που ΟΛΟΙ γουστάρουμε να βλέπουμε.. Γρήγορο παιχνίδι, εναλλαγές στο σκορ, αγωνία και στο τέλος κερδίζει ο Θρύλος.
Υπάρχει και κάτι άλλο που πιστεύω ότι θα συμφωνήσουμε. Αλήθεια, υπάρχει φίλος-οπαδός η δεν ξέρω τι άλλο φίλος αυτής της ομάδας που δεν γουστάρει αυτόν τον τύπο που κάθεται στην άκρη του πάγκου και λέγεται Ντέιβιντ Μπλάτ; Ο τύπος είναι μία ομάδα μόνος του και δεν κάνει τίποτα στην τύχη.Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε γιατί είναι πετυχημένος και έφτασε να προπονεί τον Λε Μπρον στο Κλίβελαντ.
Μπορείς να ανησυχείς φίλε του Ολυμπιακού με τον Μπλατ στον πάγκο;Νομίζω όχι. Και ακόμα και άσχημα αποτελέσματα να έρθουν είναι αυτός ο άνθρωπος που μπορεί να στηριχτεί η ομάδα και να “χτίσει”.
Τι κρατάμε από το ματς με τη Ρεάλ; Πρώτα από όλα τον Ζακ Λιντέι. Ο Αμερικανός, ανώριμος για την Ευρωλίγκα σίγουρα, έβγαλε πάθος ,έβγαλε δυναμική πάλεψε, κερδίζοντας μπάλες κάτι που ήταν το 3ο σερί παιχνίδι.
Ο Ουίλιαμς -Γκος ήταν επίσης εξαιρετικός και κυρίως ψύχραιμος στις βολές που ήταν κρίσιμες. Οι Ισπανοί πόνταραν ότι θα αστοχήσει, λόγω βάρους ,αλλά αυτός τους..απογοήτευσε. Είναι δεδομένο ότι ο Μπλατ θέλει ο Αμερικανός να παίρνει πρωτοβουλίες με ή χωρίς τον Βασίλη.
Τρίτο θετικό ο Στρέλνιεκς. Κάποιοι πήγαν να αποδομήσουν τον Λετονό. Λογικό. Κάποιοι νομίζουν ότι ο παίκτης που επιστρέφει από τραυματισμό είναι σαν το Playstation..Ε δεν είναι έτσι και τη πιο σωστή απάντηση την έδωσε ο Μπλατ. Ενα μήνα έξω ήταν ο Γιάνις και όπως μας έλεγε και ο ίδιος στη Media day ακόμα δεν είναι 100% .
Να μην πούμε και ένα Μπράβο στον Μιλουτίνοφ; Ηταν και αυτός πολύ καλός ,όπως και το σύνολο των παικτών ,όσων έπαιξαν.
Εν κατακλείδι, για όσους δεν το καταλαβαίνουν. Ο Ολυμπιακός θέλει δουλειά,υπομονή και αγάπη..Συστατικά μίας ομάδας που χτίζεται. Οσοι νομίζουν ότι ο Μπλατ είναι ..νεράιδα ας διαβάσουν καν παραμύθι.. Σιγά -σιγά θα γίνουν όλα…
