Στο παρελθόν υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που ο «Φάρος» συμπαθούσε ιδιαίτερα. Τώρα το γεγονός ότι είχαν σχέση με το χρώμα του γκαζόν μόνο τυχαίο μπορεί να ήταν. Καμία σχέση απολύτως με τις καταβολές του «Φάρου»! Τώρα, όμως, μας χαιρέτισε. Αποκαθηλώθηκε. Είναι πλέον ορατό, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή. Η απουσία του «Φάρου» κάνει μπαμ!
Κάθε ημέρα που περνά φαίνεται και περισσότερο. Ήταν έτσι τα πράγματα παλαιότερα; Όχι! Στο παρελθόν είχε γίνει το άσπρο… πράσινο σε χρόνο μηδέν! Ούτε που το έπαιρνε χαμπάρι κανένας. Μόνο ορισμένοι «τρελοί» που έβλεπαν τις καταστάσεις και έδιναν «μάχη» για να μην το χάσουν εντελώς. Αυτοί που στη συνέχεια αποφάσισαν να το «πολεμήσουν» #mexritelous.
Δυσαναπλήρωτο κενό!
Μεγάλη διαπίστωση. Διότι είναι πασιφανές πώς η απουσία του «Φάρου» έχει γίνει αισθητή, έχει γίνει ορατή. Αλλιώς ήταν τα πράγματα στο παρελθόν, αλλιώς είναι τώρα. Τότε μπορεί να ήξερε κανείς ένα μήνα νωρίτερα τους τρεις «άρχοντες». Τότε ήταν εποχές που ορισμένοι διάβαζαν «βουλωμένο γράμμα» και ήξεραν τί έγραφε! Τότε ορισμένοι έμπαιναν όπως ήθελαν και έκαναν ό,τι τραβούσε η ψυχή τους. Βλέπετε, το… φως του «Φάρου» ήταν άπλετο και… φώτιζε τα πάντα. Αλλά μπορούσε ταυτόχρονα να καλύψει τα πάντα. Άλλες εποχές αυτές, μακρινές και… φωτεινές! Αλλά εδώ και λίγο καιρό ο «Φάρος» βγήκε στη… σύνταξη. Εκτός λειτουργίας. Οπότε τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς Φάρο;
Παραφράζοντας τους στίχους του Κωνσταντίνου Καβάφη: «Και τώρα τί θα γένουμε χωρίς Φάρο. Ο άνθρωπος αυτός ήσαν μια κάποια λύσις». Για όσους «φωτίζονταν» στο παρελθόν από τον «Φάρο», η νέα πραγματικότητα είναι δύσκολη. Έχουν χάσει το… φως τους. Τα πράγματα δεν είναι για αυτούς εύκολα. Έχουν κρεμάσει… πλερέζες. Δεν έχουν και που να απευθυνθούν για να βρουν παρηγοριά. Άλλαξαν τα πράγματα. Η τάξη αποκαταστάθηκε. Τώρα πια όλα κυλούν ομαλά. Έχουν σταματήσει αυτά που γίνονταν παλιά. Και πώς να το κάνουμε… Η απουσία του «Φάρου» κάνει μπαμ!
