Αυτό το γλέντι απέναντι στην ΑΕΚ ήταν πραγματικά απόλυτα απολαυστικό. Και όχι μόνο για τη νίκη αλλά για το τι ακολουθεί μετά απο το 2-3 του ΟΑΚΑ. Εχεις χάσει με 2-3 σε ένα ματς ήσουν κάκιστος και ακολουθείς τον απόλυτο χαρακτήρα γκεμπελισμού για να πείσεις τον κόσμο σου ότι έχασες, αλλά το έκανε με κάτω το κεφάλι. Γράφει ο Redistas.
Αυτό που βλέπουμε από την αντίπαλη πλευρά, λοιπόν, είναι μία ωραιοποιήση της ήττας τους που ήταν δίκαιη και ξεκάθαρη. “Χάσαμε αλλά κοιτάξαμε τον Ολυμπιακό στα μάτια” λένε μειώνοντας στο πανμέγιστο την ομάδα τους για πολλοστή φορά. Ο κόσμος, ωστόσο, δεν είναι κορόιδο και ξέρει πολύ καλά τη δυνατότητα της ΑΕΚ. Και επειδή σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση το 12 ο ματς που η ΑΕΚ δεν μπορεί να κερδίσει(τελευταία φορά το 2018) εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Και επειδή ΑΕΚ σημαίνει και λίγο κλάμα δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει και το θέμα διαιτησία. Ολη η Ελλάδα και η Ευρώπη είδε τον Βράνιες να μπουρδουκλώνεται μόνος του, πέναλτι και σπρώξιμο με το χέρι γράφουν οι wannabe Κυβερνητικοί εκπρόσωποι της ομάδας τους. Αλλοι έχουν σθένος να πουν αλήθεια και άλλοι κρύβονται . Εντάξει .Τους συγχωρούμε.
Γιατί όμως, άραγε, κέρδισε ο Ολυμπιακός. Είναι πολύ απλό. Εχει την καλύτερη ομάδα, τους καλύτερους παίκτες ,τον καλύτερο προπονητή και βάζω και τον καλύτερο…επιβήτορα. Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Πρόεδρε γίνεται να τον βαλσαμώσουμε; 34 είναι και παίζει για 25άρης. Δεν μπορεί να μην μείνει στην ομάδα ο παίκταρος για άλλα δύο χρόνια. Δεν ξέρω αν είναι ο κορυφαίος επιθετικός, που σκούζει ο Αβραμίδης, ο οποίος έχει φορέσει την “Ερυθρόλευκη” (έχω μία καψούρα για τον Αναστόπουλο και το Ντάρκο), αλλά ο τύπος είναι KILLING MACHINE και πολύ απλά δεν γίνεται να μην τον κρατήσουμε.
