Με μία ισοπαλία, που περισσότερο θα την χαρακτήριζε κανείς σαν νίκη, κύλησε η χθεσινή Κυριακή στο γήπεδο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”. Η Εθνική Ελλάδος κατάφερε να βρει απάντηση όχι μόνο στο αυτογκόλ του Ορέστη Καρνέζη που έδωσε το προβάδισμα στους Βόσνιους, αλλά και στους προκλητικούς οπαδούς των φιλοξενουμένων που πέρασαν το γήπεδο για “τσιφλίκι” τους και εκσφενδόνιζαν οτιδήποτε έβρισκαν, από φωτοβολίδες μέχρι αντικείμενα στους φιλάθλους της Εθνικής.
Το τελικό 1-1 σκόρπισε πολλά χαμόγελα στις εξέδρες και πολλά ερωτηματικά “φιλοσοφικού” περιεχομένου τα οποία είτε δεν έχουν καμία απολύτως απάντηση αλλά μπορεί και να ισχύουν όλες οι ενδεχόμενες απαντήσεις.
Πολλοί θεώρησαν ότι η Εθνική δεν έπαιξε καλά. Είναι έτσι; Ισχύει εν μέρει. Η Εθνική ήταν σαφώς κατώτερη των περιστάσεων, έδωσε πολύ χώρο στο πρώτο ημίχρονο με αποτέλεσμα οι Βόσνιοι να κάνουν το παιχνίδι τους και να προηγηθούν με το τυχερό αυτό γκολ μετά το φάουλ του Πιάνιτς που βρήκε στο δοκάρι και την πλάτη του Καρνέζη. Μέχρι τα πρώτα 45 λεπτά η Ελλάδα έδινε την εντύπωση ότι δεν είχε… καν πατήσει το γρασίδι στο Καραϊσκάκη, όταν στις καθυστερήσεις ο Κώστας Μήτρογλου έχασε την τεράστια ευκαιρία να ισοφαρίσει.
Στο δεύτερο μέρος όμως το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μπήκε εντελώς διαφορετικά, είχε “νεύρο”, είχε ζωντάνια αλλά πάντα κάτι θα στράβωνε στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Τόσο ο Μήτρογλου όσο και ο Φορτούνης έχασαν από μία απίστευτη ευκαιρία να πετύχουν ισάριθμα θεαματικά γκολ, τα οποία αν έμπαιναν θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει τον ρου του αγώνα. Μάλιστα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που “πανηγύρισαν” καθώς νόμιζαν πως το σουτ του Φορτούνη κατέληγε στα δίχτυα. Ωστόσο το δοκάρι του στέρησε αυτό το εκπληκτικό γκολ.
Τελικά η Εθνική θύμισε κάτι από… παλιά, από δεκαετία και βάλε όταν έπεφτε από την Ακρόπολη και έβρισκε πορτοφόλι του… ενός εκατομμυρίου! Ο Παπασταθόπουλος γέμισε με πλάγιο στην τελευταία φάση του αγώνα, ο Μήτρογλου πρέσαρε τον Λούλιτς που έκανε το λάθος και με κεφαλιά “έστρωσε” την μπάλα στον Γιώργο Τζαβέλλα. Οι περίπου 20.000 φίλοι της γαλανόλευκης πρόλαβαν να δουν μία “σαΐτα” να φεύγει και να σκάει στα δίχτυα των προκλητικών Βόσνιων που έχασαν την γη κάτω από τα πόδια τους.
Τι ήταν λοιπόν αυτό που είχε η Εθνική; Την παλιά καλή της τύχη όπως συνέβαινε με τον Όττο Ρεχάγκελ και τον Φερνάντο Σάντος; Το “κοκκαλάκι” της νυχτερίδας; Κωλοφαρδία; Μία δίκαιη ανταμοιβή για το ότι προσπάθησε στο δεύτερο ημίχρονο; Μια Θεία Δίκη για τα όσα έκαναν οι προκλητικοί Βόσνιοι, παίκτες και οπαδοί τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στις κερκίδες; Όλα τα παραπάνω μαζί και κανένα συγκεκριμένο; Παίζει!
Στο τέλος, φτάνει κανείς σε σημείο να θεωρήσει πως η Εθνική… αδικήθηκε από την ισοπαλία, γεγονός που μπορεί και να το δεχθεί κανείς ως αλήθεια αν δει τις χαμένες κλασσικές ευκαιρίες (τουλάχιστον τρεις) που θα μπορούσαν να είχαν μετατρέψει σε γκολ ο Μήτρογλου και ο Φορτούνης. Εκεί πως να μην δεχθεί κανείς οτι σταθήκαμε άτυχοι, όταν αυτά τα γκολ συνήθως είναι βούτυρο στο ψωμί των δύο παικτών;
Όπως και να έχει, το 1-1 κρατάει για τα καλά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στο παιχνίδι της πρόκρισης. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι έτσι… σκόρδα να μην την ματιάσουμε ώστε να φτάσει στο Μουντιάλ. Απο κει και ύστερα, Έλληνες είμαστε, έχει ο Θεός!
