Το πρωτάθλημα φτάνει αισίως την άλλη εβδομάδα στο τέλος του πρώτου γύρου. Ενός πρώτου, πολυτάραχου από κάθε άποψης, γύρου για τον Ολυμπιακό, μέσα στον οποίο υπήρξαν σκαμπανεβάσματα, λάθη, αποχωρήσεις, υποσχέσεις και πάνω από όλα η ελπίδα για κάτι ακόμη πιο δυνατό στον δεύτερο γύρο.
Η ερχόμενη Κυριακή είναι εκείνη όπου αισίως θα αποχαιρετήσουμε το 2017. Ένα 2017 μέσα στο οποίο ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του 44ου πρωταθλήματος και 7ου σερί, αλλά και την επιστροφή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, στους οποίους μάλιστα πετύχαμε απέναντι μας και την Μπαρτσελόνα, που λίγο έλειψε να την νικήσουμε κιόλας στο Καραϊσκάκη!
Ότι έγινε έγινε και ο Ολυμπιακός, όπως προστάζει η ιστορία του, δεν μπορεί να κοιτάζει πίσω. Κι αν κοιτάξει πίσω θα πρέπει να είναι για να διορθώσει κι όχι να ζημιώσει. Αν ο πρώτος γύρος ήθελε το 100% της προσοχής μας, τότε ο δεύτερος θα θέλει το 200%. Μέσα σε λίγους μήνες ήρθαν τα πάνω κάτω. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε κάποια στιγμή μέχρι και έβδομος. Θέση που σε καμία περίπτωση δεν του αξίζει και δεν του πρέπει. Σταδιακά όμως ανέκαμψε και προσπάθησε να ξαναφτάσει στην κορυφή. Αυτή την ώρα δίνει πλέον την δική του μάχη σώμα με σώμα απέναντι στην Ένωση, στην οποία εδώ και 3 αγωνιστικές μεταφέρει το άγχος και την αμηχανία. Αυτό, αύριο – μεθαύριο μπορεί να συμβεί και με εμάς. Κάτι δηλαδή που ήδη συμβαίνει μιας και κυνηγάμε την ΑΕΚ. Τι θα γίνεται όμως όταν η ΑΕΚ θα κυνηγάει εμας; Που θα γίνει.
Εκεί λοιπόν, θα πάει όποιος αντέξει.
Εσύ, θα αντέξεις; Και το “εσύ” είμαστε όλοι εμείς οι Ολυμπιακοί. Όλοι όσοι ανήκουμε σε αυτή τη τεράστια οικογένεια. Οι ποδοσφαιριστές και το τεχνικό επιτελείο έχουν ιερό καθήκον να το αντέξουν από την στιγμή μάλιστα που βρίσκονται στον μοναδικό οικονομικά υγιή σύλλογο της χώρας. Σε έναν σύλλογο που τους παρέχει τα πάντα. Στην εξίσωση όμως του όγδοου σερί πρωταθλήματος υπάρχει και ο κόσμος.
Εσύ λοιπόν, φίλαθλε του Ολυμπιακού θα αντέξεις;
Η απάντηση είναι πως “ναι”. Πρέπει να το αντέξεις και οφείλεις να αντέξεις και σε αυτήν την μάχη. Γιατί το μέταλλο του κόσμου του Ολυμπιακού είναι να αντέχει και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Άντεξε σε χρόνια πολύ δύσκολα. Ποδοσφαιρικά, μπασκετικά, Ερασιτεχνικά. Πάλεψε δίπλα στην ομάδα και όταν τελικά συντελέστηκε η επιστροφή ήταν κι αυτός νικητής. Είχε μεγάλο μερτικό από την επιστροφή στις δάφνες και τις δόξες του αγαπημένου του Ολυμπιακού. Γιατί πολύ απλά ήταν εκεί. Δίπλα του να του τραγουδάει, να του φωνάζει και να τον στηρίζει όποτε τον είχε ανάγκη και όχι μόνο. Κι αυτό το μερτικό θα σου ανήκει με το όγδοο σερί και μάλιστα, έστω κι αν ακουστεί κάπως, πολύ περισσότερο από κάθε άλλο πρωτάθλημα που έχεις ζήσει. Γιατί αυτό είναι ένα πρωτάθλημα που παίζουμε εντελώς μόνοι μας εναντίον όλων. Ένα πρωτάθλημα που όσοι δεν έχουν στόχο πρωταρχικό να το διεκδικήσουν, αλλά κι αυτοί που το διεκδικούν κοιτάζουν πρώτα να γονατίσουν τον Ολυμπιακό. Θα το ανεχτούμε αυτό; ΟΧΙ!
Για αυτό και την Κυριακή αλλά και από το ξεκίνημα της επόμενης χρονιάς όλοι ακόμη πιο δίπλα. Ακόμη πιο δυνατά στο πλευρό της ομάδας και στο “σβέρκο” των αντιπάλων. Δίπλα με όλη μας την ψυχή. Γιατί στα εύκολα πάντα όλα είναι καλά. Όμως στα δύσκολα εκεί φαίνεται η μαγκιά, η λεβεντιά και η καρδιά του πρωταθλητή. Αν αποχωρήσει κανείς, τότε σημαίνει πως δεν την είχε και πως δεν θα την αποκτήσει ποτέ. Αν όμως μείνει εκεί και αντέξει όλες τις δυσκολίες μέχρι την τελική νίκη και βγει αλώβητος, τότε ναι. Θα του ανήκει και εκεινού η επιτυχία. Γιατί ο ΘΡΥΛΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ! Μία ΓΡΟ8ΙΑ! Και πάντα όταν είναι ενωμένος έχει μόνο μία υποχρέωση. Να πετύχει!
