Το παιχνίδι ανάμεσα στον Ερυθρό Αστέρα και τον Ολυμπιακό είναι απόλυτα ιστορικό. Και πως να μην είναι όταν δύο ομάδες που συνδέονται με εξαιρετικές σχέσεις μτξ τους και σε επίπεδο συλλόγων αλλά και οπαδών , δίνουν ένα ματς το οποίο σε πρώτη φάση μπορεί να αλλάξει ή και να κρίνει πράγματα στην ισορροπία των δύο ομάδων για την Ευρωπαική τους παρουσία.
Ενα απο τα κοινά στοιχεία και των δύο ομάδων είναι ότι αποτελούν προϊόντα των προπονητών τους. Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς κατάφερε να επαναφέρει την ZVEZDA στην κορυφή του Πρωταθλήματος αλλά και παράλληλα την επανέφερε και στον Ευρωπαϊκό αφρό, με ποκορύφωμα τη συμμετοχή της στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Οπως και ο Μαρτίνς, έτσι και ο Μιλόγεβιτς χρησιμοποιεί το 4-2-3-1 και θέλει τον επιθετικό του να είναι πάντα ο πρώτος αμυντικός στο τρανζίσιον. Ο Παβκόφ το έχει εξαιρετικά, ενώ όντας ψηλός παίζει πολύ με την πλάτη αλλά και το κεφάλι. Εχει ήδη τέσσερα γκολ. Τα άκρα με τους Φάν Λα Παρα και Ματέο Γκαρσία ,ειδικά με τον δεύτερο βγάζευν ποιότητα, κάτι που θα πρέπει να προσέξει ο Ολυμπιακός στις αλληλοκαλύψεις. Οι δύο αμυντικοι χαφ Κάνιας και Γιοβαντσιτς είναι “Σκυλιά” με τον πρώτο, που τον θυμόμαστε και απο τον ΠΑΟΚ να δοκιμάζει πολλά σουτ. Για τον Μάριν δεν χρειάζεται να πούμε πολλά.. Παίζει στά άκρα και βγαίνει πολλές φορές αριστερά, συγκλίνει και είτε “σπάει” την μπάλα, είτε σουτάρει.
Η τετράδα στην άμυνα δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο,αλλά υπάρχουν δύο παίκτες που είναι επιρρεπής στο λάθος. Ο Βρααζιλιάνος, Ριμπέιρο που παίζει στο αριστερό άκρο της άμυνας , ξεγελιέται και μένει ψηλά αφήνοντας κενά, ενώ και ο ένας εκ των δύο στόπερ, Μιλούνοβιτς έχει πολύ αργές αντιδράσεις. Οσο για τον Μπόρχαν είναι πολύ καλός τερματοφύλακας ,σταθερός και όχι εύκολος στο λάθος.
Εν κατακλείδι, ο Ερυθρός Αστέρας ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να υποτιμηθεί. Οι Σέρβοι είναι ομάδα της …υπομονής, με σύγχρονη ποδοσφαιρική λογική ,πλάνο και στόχο τα επόμενα χρόνια να φτάσει ακόμα ψηλότερα.
