Ας ξεκινήσουμε,καταρχήν, από το δίκαιο της νίκης της Φενέρ. Ηταν καλύτερη από τον Ολυμπιακό, έβγαλε περισσότερη ενέργεια-δύναμη και ταχύτητα σε όλες τις γραμμές και κάπως έτσι φτάσαμε στο 80-64. Ωστόσο, ότι έγινε-έγινε. Ο τελικός τελείωσε,στεναχωριόμαστε μέχρι την αλλαγή της ημέρας και προχωράμε.
Ο Ολυμπιακός δεν άντεξε παραπάνω από 25 λεπτά σε αυτή την πολύ σκληρή άμυνα που πολλές φορές ήταν απόλυτα αντιαθλητική και το ρίσκο απάνω στις αλλαγές άμυνας με τον Κάλινιτς να σουτάρει εύστοχα κάτι που έκανε στη συνέχεια και ο Μπογκντάνοβιτς είναι κάτι που ο Ολυμπιακός το πλήρωσε.
Οι Πρωταθλητές προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά όσο Σπανούλης και Πρίντεζης ήταν εκτός αγώνα, ο Μάντζαρης, ο Μιλουτίνοφ και ο Μπίρτς προσπάθησαν να αλλάξουν την κατάσταση, αλλά με την ευστοχία που είχαν οι της Τουρκικής ομάδας και με τα “εύκολα” φάουλ που έπαιρνα οι της Φενέρ ,η διαφορά μεγάλωνε.
Ισως, θα έπρεπε να υπάρχει κάποια άλλη λύση, ένα Plan b με διαφορετικές επιθετικές λύσεις ,έχοντας σε μεγαλύτερη συμμετοχή τον Γκριν, αλλά αυτά είναι λόγια και σκέψεις.
Ενα από τα κύρια σημεία του αγώνα, ήταν ότι ο Ομπράντοβιτς, ξέροντας από τέτοιες διοργανώσεις, δεν άφησε τους παίκτες του σε ησυχία, γιατί ήξερε ότι αν χαλαρώσει η ομάδα του τότε θα υπάρχει πρόβλημα.Και εκείνοι έκαναν αυτό που τους είπε ο Σέρβος.
Βέβαια, για ακόμα μία φορά ο Ολυμπιακός βρέθηκε και πάλι σε εχθρικό περιβάλλον. Και ήταν η 3η φορά. Μετά τη Σαραγόσα και τη Ρεάλ των Αρλάουκας-Σαμπόνις, φτάσαμε το 2015 στην Μαδρίτη και τώρα στην Κωνσταντινούπολη. Σε μία ομάδα, μία πόλη και μία χώρα που περίμεναν και λαχταρούσαν να πάρουν Ευρωπαικό με χορηγίες και απίστευτα χρήματα να δίδονται για να έρθει το αποτέλεσμα.
Του Χρόνου στο Βελιγράδι, ο Ολυμπιακός πρέπει και οφείλει να είναι εκεί. Και ο Σπανούλης σίγουρα κάτι χρωστάει στον Ομπτράντοβιτς..Δεν ξεχνάει ο Kill bill και βέβαια του χρόνου, ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι ακόμα καλύτερος.
