Ήταν ο «19ος νεκρός» της τραγωδίας της Θύρας 7. Η παρατηρητικότητα κάποιων ανθρώπων και η βοήθεια ενός γιατρού τον έσωσαν πριν 40 χρόνια.
Πρόκειται για μια απίστευτη ιστορία που πολλοί μπορεί να μην θυμούνται. Όμως συνέβη. Κι αν δεν ήταν κάποιοι άνθρωποι με έξτρα παρατηρητικότητα, ο Φάνης Τζιόβας θα είχε φύγει από τη ζωή την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 1981. Όμως αυτό δεν συνέβη. Κι έγινε την Κυριακή 18 Ιουλίου. Μετά από 40 χρόνια, 5 μήνες και δέκα ημέρες. Από ανακοπή καρδιάς. Τόσα πολλά χρόνια μετά.
Το redaroume σας θυμίζει την ιστορία του Φάνη Τζιόβα εκείνη την αποφράδα ημέρα… Μέσα από την περιγραφή του ιδίου. Όπως την είχε κάνει πριν από πέντε χρόνια. Στη Βίτσα των Ιωαννίνων, στα Ζαγοροχώρια, κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου δημιουργικής γραφής. Με αφορμή το σύγγραμμα «η Ενδεκάδα» στο οποίο έχει συμμετάσχει ο Μιχάλης Σπέγγος. Εκεί μέσα περιγράφει ο ίδιος την ιστορία του Φάνη Τζιόβα. Ο οποίος, το 2016, είχε μιλήσει για όσα διαδραματίστηκαν εκείνη την «μαύρη» ημέρα.
Ο Τζιόβας, 35 χρόνια μετά την τραγωδία της Θύρας 7 στο Καραϊσκάκη, της οποίας ήταν μέρος, εξιστόρησε την ιστορία του. Ήταν ο «19ος νεκρός» που όμως κρατήθηκε τελικά στη ζωή, παρότι μεταφέρθηκε ως θύμα στο νεκροτομείο.
Ο Φάνης Τζιόβας περιέγραψε πως το 1981 ξεκίνησε από το αποκλεισμένο από τα χιόνια χωριό με τα πόδια μέχρι το Καλπάκι μετά στα Γιάννενα και μετά στην Αθήνα, για να πάει να δει τον Ολυμπιακό εκείνη την αποφράδα μέρα. «Σαν να με κυνηγούσε η μοίρα μου» είπε με χαμόγελο, διηγούμενος πως κατάφερε να φτάσει στην Αθήνα, φοιτητής της Παντείου τότε.
«Πήγαμε με τον ξάδερφό μου και έναν ακόμα φίλο, αεκτζή. Στη θύρα 7, στη θύρα των φανατικών του Ολυμπιακού, κόκκινα και κίτρινα κασκόλ μαζί, το ένα τέταρτο ήταν αεκτζήδες. Δεν υπήρχαν τα σημερινά φαινόμενα» είπε.
Ο Ολυμπιακός κέρδισε 6-0 εκείνη τη μέρα και τα τρία γκολ μπήκαν στα δέκα τελευταία λεπτά. «Στην 7 η σκάλα έκανε μια περίεργη στροφή και δεν είχε κάγκελα» συνέχισε την περιγραφή. Όταν έπεσε, «ο πρώτος ή ο δεύτερος που έπεσε ήμουν», ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με μια κοπελιά, την 23χρονη Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, η οποία τελικά σκοτώθηκε.
Ο ίδιος θεωρήθηκε αρχικά νεκρός. «Μου είπανε αργότερα ότι ο Διακογιάννης στην Αθλητική Κυριακή, είπε ότι μέχρι τότε οι νεκροί ήταν 19, ανάμεσά τους και ένας Τζιόβας αγνώστων λοιπών στοιχείων».
Τον πήγανε στο νοσοκομείο. Κάποιος από πάνω του ανάσαινε. Οι νοσοκόμοι τον είδανε και τον πήρανε. «Τότε είδανε ότι και η δική μου καρδιά παλλότανε λίγο». Τον πήρανε για νοσηλεία. Επάνω στο φορείο, τον είδε μελανιασμένο στο πρόσωπο ένας περαστικός γιατρός. «Πού το πάτε το παιδί, πεθαίνει» είπε στους τραυματιοφορείς. Πήρε ένα μαχαίρι φαγητού και του άνοιξε την τραχεία, επί τόπου. «Το σημάδι της 7» ήταν η τραχειοτομή είπε ο Φάνης Τζιόβας, που κάθε πρωί μπορούσε να τραγουδάει, κατάφερε να νικήσει τους φόβους του, πέτυχε να κοιμάται ξανά ανάσκελα, αλλά κυρίως να ξαναπάει στο γήπεδο για να παρακολουθήσει τα ματς του Ολυμπιακού.
Εδώ και λίγες ώρες, πάντως, έχει πάρει θέση στην κερκίδα της Θύρας 7 των ουρανών. Μαζί με τα άλλα αδέρφια μας που έφυγαν νωρίς και τόσα άδικα από τη ζωή. Πλέον θα βλέπει από ψηλά την αγαπημένη του ομάδα, τον Θρύλο του ελληνικού αθλητισμού.
