Οι μεταγραφές ολοκληρώθηκαν και πολλά γράφτηκαν και ακόμα περισσότερα ακούστηκαν. Αλλες είναι υπερβολές και άλλες αλήθειες.. Και αν εξαιρέσουμε, ίσως, τη θέση του αριστερού μπακ όπου η πρώτη λύση είναι ο Ορτέγα και μετά ο Αποστολόπουλος στα υπόλοιπα η ομάδα μοιάζει και είναι ακόμα πιο δυνατή απο πέρυσι.
Ωστόσο, θα σταθώ σε ένα όνομα που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πέφτει στα ψιλά. Ο λόγος για τον Ζέλσον Μαρτινς. Ενας παίκτης που αν δεν είχε τα θέματα με τους τραυματισμούς στην Ελλάδα θα ερχόταν ,λογικά ,στη Μύκονο μόνο για διακοπές.
Ο Ζέλσον ήρθε πέρυσι το Δεκέμβρη απο ανάγκη και ενώ πέρασε ουκ ολίγα τον πρώτο καιρό με τραυματισμούς αλλά και έψαχνε τον καλο του εαυτό που είχε χάσει από τη σεζόν 21-22(47 συμμ-5 γκολ -4 ασίστ) , το καλοκαίρι δούλεψε σκληρά ,έκανε προετοιμασία και να σου ο Πορτογάλος να μας θυμίζει ποιος είναι .
Εκ των πρώτων σκόρερ στα φιλικά ,με ασίτ και στο Πρωτάθλημα έχει 3 ματς-1 γκολ και ΄δυο ασίστ. Και δεν σταματάει να δουλεύει. Αλλωτε είναι σε εξαιρετική ηλικία (29) και ηδη αρχίζει ,σε πολλά πράγματα να θυμίζει τον Ζέλσον που πριν λίγα χρόνια τρομοκρατούσε τις αντίπαλες άμυνες με το ξεπεταγμα του ,την ικανότητα στο 1 vs 1 στο γκολ αλλά και στο να κάνει καλύτερη τη ζωή των συμπαικτών του.
Και κακά τα ψέματα είναι μία νέα μεταγραφή αφού πέρυσι έπαιξε σε 15 ματς αλλά ήταν ανέτοιμος. Με λίγα λόγια μπορεί ο Ολυμπιακός να μην έχει πια τον Ποντένσε αλλά κέρδισε ένα συμπατριώτη του που πραγματικά μπορεί να κάνει τη διαφορά μακριά από τραυματισμούς και έτοιμος να ταρακουνήσει τους αντίπαλους του. Και κακά τα ψέματα. Καμία ομάδα στην Ελλάδα δεν έχει Ζέλσον.
