Δουλειά δεν είχε ο… διάολος!

Η εποχή των social media, αυτή που διανύουμε, έχει και τα αρνητικά της… Ορισμένες φορές διαμορφώνονται απόψεις, όταν μια ομάδα ανθρώπων καταπιάνεται με ένα θέμα που δεν… υπάρχει! Αυτό συμβαίνει τις τελευταίες ώρες με τον Ραφίνια. Δεν αποτελεί θέμα για κανέναν πια η ηλικία του, η αγωνιστική του κατάσταση, αν θα ταιριάξει στον Ολυμπιακό, αν θα χρειαστεί καιρό να προσαρμοστεί, αν θα προσφέρει περισσότερα ή λιγότερα από τον προκάτοχό του -στο δεξί άκρο της άμυνας- Ομάρ! Ξαφνικά αυτό που «καίει» αρκετούς είναι ο αριθμός στη φανέλα του.

Εδώ ταιριάζει γάντι η ρήση «δουλειά δεν είχε ο διάολος, γαμ… τα παιδιά του!» Μάλλον δεν έχουμε γενικώς τίποτα άλλο να κάνουμε. Έχουμε, όλοι μας, λυμένα τα προβλήματά μας, η ζωή είναι μια χαρά, δεν έχουμε κάτι άλλο να μας απασχολεί έντονα και έχουμε ρίξει όλη την προσοχή μας στον αριθμό του Ραφίνια. Επειδή ο Βραζιλιάνος δεξιός μπακ συμπαθεί το 13! Ρε πάτε καλά όλοι σας; Είναι αυτό θέμα;

Ο Ζε Ελίας, ο συμπατριώτης του Ραφίνια, δεν είχε το 13 στη φανέλα; Και τι έγινε; Όταν έκλεισε ο κύκλος του στον Ολυμπιακό, τον θυμόμαστε για το νούμερο της φανέλας ή για την προσφορά του στην ομάδα; Ρωτά ήρεμα μπας και βρεθεί κανείς να μου απαντήσει με ειλικρίνεια και ντομπροσύνη! Δηλαδή και ο Γεωργάτος που φορούσε το 21 δεν έπρεπε να παίξει στον Ολυμπιακό! Ο Καμαρά και όλοι οι προκάτοχοί του με τον αριθμό 4 ούτε αυτοί έπρεπε να είναι στον Ολυμπιακό.

Νομίζω πώς σε μια περίοδο που υπάρχουν τόσο θέματα, με σημαντικότερο την κατάσταση με την πανδημία του κορωνοϊού σε παγκόσμιο επίπεδο, να ασχολείται κανείς με τον αριθμό στη φανέλα ενός ποδοσφαιριστή δεν είναι απλά αστείο, είναι γελοίο! Σημασία έχει τι θα κάνει ο κάθε παίκτης μέσα στο γήπεδο. Επειδή ήμουν το Σάββατο το μεσημέρι στο αεροδρόμιο, στην άφιξη του Ραφίνια, είδα τα μάτια του να γυαλίζουν. Να έχει δίψα για μπάλα, δίψα για να προσφέρει στον Ολυμπιακό, μεγάλη διάθεση και όρεξη να τιμήσει τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο Έφηβο! Αυτά για εμένα φτάνουν, είναι αρκετά. Αν τα δείξει και μέσα στον αγωνιστικό χώρο, θα είμαι απόλυτα ευχαριστημένος.

Διότι τί θέλουμε όλοι από τους παίκτες του Ολυμπιακού να κάνουν; Να μπαίνουν στο γήπεδο και να τα δίνουν όλα για τον Έφηβο, για την ερυθρόλευκη και ριγωτή, για την ιδέα του Θρύλου, για ό,τι εκπροσωπεί αυτή η ομάδα. Το νούμερο στη φανέλα έχει αξία; Όχι, καμμιά απολύτως. Αυτό που μετράει είναι το πάθος και η όρεξη. Να βγαίνουν στο χορτάρι. Να «ματώνουν» για τη φανέλα. Να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να κυριαρχεί ο Ολυμπιακός, να πετυχαίνει νίκες, να φτάνει σε διακρίσεις, να κατακτά τρόπαιο. Όλα τα άλλα είναι για να τα… συζητάμε στο καφενείο, στην καφετέρια, στο ουζερί και να καβλαντίζουμε!

Στην τελική, αυτό που περιμένει ο οπαδός από τη διοίκηση της ομάδας του δεν είναι να φέρνει ό,τι καλύτερο υπάρχει σε παίκτες, για να γίνεται η ομάδα ακόμα καλύτερη από ό,τι ήταν; Αυτό δεν είναι το κριτήριο ή μήπως κάνω λάθος…