Δεν σας κρύβω ότι μία από τις μεγάλες μου αδυναμίες, την περσινή σεζόν, ήταν ο Εστέμπαν Καμπιάσο. Ξεκάθαρα πιστεύω ότι αδικήθηκε από τον Σίλβα και όσο πέρναγαν οι μέρες και δεν τον έβλεπα να πηγαίνει αλλού, άρχισα να πιστεύω ότι μπορεί και να επιστρέψει, από τη στιγμή που έφυγε ο Πορτογάλος.
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΑΒΡΑΜΙΔΗ
Κάποιος θα πεί για τους 35άρηδες ή 36άρηδες, αλλά θα σας τα χαλάσω μάγκες.Γιατί τον καλό παίκτη δεν τον κάνει η ηλικία αλλά η θέληση. Και από ότι βλέπω στην προετοιμασία, ο Τσόρι βάζει κάτω και πιο νέους σε ηλικία σε αντοχή και δύναμη και ξεκινάει τη σεζόν φορτσάτα.
Στην εξίσωση τώρα μπαίνει ο Καμπιάσο. Πέρυσι, ο Σίλβα του έκανε τα νεύρα τσατάλια.Είχε τους τραυματισμούς κάποιες στιγμές , αλλά τις περισσότερες φορές ο Σίλβα τον άφηνε στο περιθώριο. Μπορώ να ξεχάσω, άραγε, το ματς με την Αρσεναλ; Το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη, την κεφαλιά -δυναμίτη στην Τούμπα, στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Ενας πραγματικός αγωνιστής-προπονητής μέσα στο γήπεδο που κάθοδηγεί με την τεράστια εμπειρία του άψογα τους συμπαίκτες του και κυρίως έχει θέληση για να παίξει μπάλα και να κάνει τους δίπλα του καλύτερους και να συνεχίσει την παράδοση των….τρελών καραφλών στο λιμάνι.
