Η καλοκαιρινή περίοδος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ζέστη, παραλία, μπάνιο, φραπεδάρα, πετσέτες, δροσερά ποτά, αναψυκτικά και αραλίκι. Εκτός όμως από αυτά έχει και… μεταγραφές! Παλιές, νέες και μελλοντικές!
Συχνά πυκνά αυτή τη περίοδο, έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις, είτε ξαπλωμένοι πάνω στις πετσέτες με καπέλο και γιαλιά, είτε κάτω από τα ερκοντίσιον και συζητούμε για τα πάντα. Μία από αυτές τις συζητήσεις περιλαμβάνουν και τους παίκτες που… στοίχειωσαν τα καλοκαίρια μας πριν πολλά χρόνια. Παίκτες που ακούγονταν για πολλά πολλά χρόνια ως πιθανοί στόχοι του Ολυμπιακού αλλά τελικά δεν ήρθαν ποτέ, αφήνοντας μας με την λαχτάρα! Παίκτες που πιστεύαμε όλοι ότι θα “έσκαγαν” και οτι θα έπεφταν τα… τσιμέντα. Αλλά, δυστυχώς τα τσιμέντα, έμειναν στην θέση τους, όπως και τα πλαστικά του ΟΑΚΑ και το νεόκτιστο Καραϊσκάκη… Εκεί!!!
Ξέρω, αρκετούς τους είχατε “θάψει” στο πίσω μέρος του μυαλού σας γιατί σας έβγαλαν τα… συκώτια το καλοκαίρι, αλλά τώρα θα τους δείτε να παρελαύνουν μπροστά στα μάτια σας!
Πάμε να θυμηθούμε λοιπόν ποδοσφαιριστές που πολύ θα θέλαμε να είχαμε δει με την ερυθρόλευκη αλλά τελικά δεν τους είδαμε ποτέ!
Μάριο Ζαρντέλ:
Ίσως ο κλασσικότερος όλων, τον καιρό εκείνο που ο Ολυμπιακός το είχε… τάμα να πέφτει με την Πόρτο! Άρεσε τρομερά, ακούστηκε πολύ, αλλά τελικά αντί αυτού ήρθε ο Ζάχοβιτς δύο χρόνια μετά, το 1999. Και έφυγε το 2000! Ποτέ δεν μάθαμε αν δέχθηκε πράγματι επίσημη πρόταση, πάντως το όνομά του ακουγόταν πάρα πολύ!
Σόνι Άντερσον:
Να κι ο δεύτερος που αισίως… ερχόταν στον Ολυμπιακό για τουλάχιστον 3 καλοκαίρια. Βλέπετε, όποια ομάδα έπαιζε κόντρα στον Ολυμπιακό στο Champions League θα έπρεπε να έχει και κάποιον που να απασχολούσε τους πρωταθλητές για κάμποσο καιρό. Στην περίπτωση της Λυών ήταν ο Σόνι Άντερσον. Που ποτέ δεν ήρθε!
Πασκάλ Σιγκάν:
Είδαμε Ολυμπιακό – Λιλ στο Champions League, είδαμε και τον λόγο που δεν περνούσε τίποτα από την άμυνα των Γάλλων και ειδικά από τον Πασκάλ Σιγκάν, τουλάχιστον εκτός έδρας, γιατί στο Ολυμπιακό Στάδιο, ο Αλεξανδρής με τον Νινιάδη φρόντισαν να τον εκθέσουν! Ο Γάλλος αμυντικός ήταν από τα “βαριά” ονόματα στην λίστα του Ολυμπιακού, αλλά το ενδιαφέρον της Άρσεναλ ήταν αρκετό για να γίνει το “πάντρεμα” μεταξύ αυτής και του Σιγκάν. Aκόμη όμως κι όταν πήγε στους Λονδρέζους το όνομά του πάντα θα “ακουγόταν” για τον Ολυμπιακό. Και τελικά όταν ήρθε η ώρα να φύγει το 2006 από κει, επέλεξε Βιγιαρεάλ. Στο χρονοντούλαπο…
Κιμ Κάλστρομ:
Τα… όργανα είχαν αρχίσει πριν φύγει από την Τζουργκάρντεν και πάει στην Λυών. Κατόπιν τούτου, δηλαδή το καλοκαίρι του 2005… συνεχίστηκαν. Ο Κιμ Κάλστρομ, Σέλστρομ, Σέλστρεμ κι όπως θέλετε αλλιώς πείτε τον, ακουγόταν για τουλάχιστον τέσσερα καλοκαίρια ως πιθανός μεταγραφικός στόχος του Ολυμπιακού! Ποτέ όμως, δεν ήρθε! Ποτέ! Και ίσως να ήταν από τις λίγες φορές που μείναμε με την απορία αν όντως αυτός ο παίκτης ερχόταν, τι θα είχε γίνει!
Ίβιτσα Ντραγκουτίνοβιτς:
Ακούστηκε εντονότερα το 2005 με το τέλος της πρώτης σεζόν στο Καραϊσκάκη. Ήταν ο διακαής πόθος του Τροντ Σόλιντ κάτι που έγινε και στις δύο καλοκαιρινές περιόδους κατά τις οποίες παρέμεινε στον Ολυμπιακό. Τελικά στην θέση του αποκτήθηκε ο Ερόλ Μπουλούτ. Έτσι ο συμπαθής Ίβιτσα Ντραγκουτίνοβιτς έγινε απλά μία ανάμνηση αφού αργότερα ήταν αρκετά μεγάλος σε ηλικία για να απασχολήσει σοβαρά τους πρωταθλητές Ελλάδας.
Γκιγιέρμο Οτσόα:
Αυτός κι αν ακούστηκε! Ο διεθνής Μεξικανός τερματοφύλακας Γκιγιέρμο Οτσόα ήταν στα μεταγραφικά πλάνα αλλά αντί αυτού, λόγω του υψηλού του κασέ ή απαιτήσεων της ομάδας, ήρθαν οι Λέμενς, Μπούτινα και αργότερα οι Σηφάκης και Κόβατς.
Ζε Ρομπέρτο:
Ο… Χα-ζε Ρομπέρτο! Αυτή η ατάκα έμεινε από εκείνη την μεταγραφή που ποτέ δεν έγινε. Η πρόταση είχε γίνει αλλά ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ καθυστερούσε αρκετά και τελικά πήγε στην Σάντος. Η αλήθεια είναι πως αυτή η μεταγραφή είχε φτάσει μία ανάσα από την ολοκλήρωσή της για την θέση του αριστερού εξτρέμ.
Κάρλος Σάντσες:
Κι αυτός απασχόλησε επί σειρά ετών τον Ολυμπιακό για την θέση των χαφ. Μάλιστα μέχρι και τα τελευταία χρόνια το όνομά του βρισκόταν πάντα στα υπόψιν. Ένα “φλέρτ” υπαρκτό που ποτέ όμως δεν κατέληξε σε “γάμο” με τον πρωταθλητή Ελλάδος.
Ντούντα:
Πορτογάλος άσσος για τα χαφ. Ακούστηκε τις ίδιες περιόδους με τον Ίβιτσα Ντραγκουτίνοβιτς. Ίσως και λίγο περισσότερο, αλλά η κατάληξη ήταν για μία φορά ακόμη η ίδια. Ο Ντούντα δεν ήρθε ποτέ στον Ολυμπιακό και μάλιστα όταν ακουγόταν επρόκειτο για έναν πρωτοκλασσάτο ποδοσφαιριστή με ιδιαίτερα υψηλό κασέ.
Νενέ:
Τελευταίος αλλά όχι καταϊδρωμένος. Τις περιόδους όπου ο Ολυμπιακός αναζητούσε μετά μανίας ένα αριστερό εξτρέμ στην μετά-Τζόρτζεβιτς εποχή. Κι αυτός ο παίκτης ακούστηκε έντονα, αλλά οι πρωταθλητές εγκατέλειψαν την περίπτωσή του. Έτσι μείναμε με την ανάμνηση και αυτού και όλων των προηγούμενων!!!
