Aπλά…Ομορφα…Πειραιώτικα με λίγο από …Πορτογαλία και οσμή Daniel Sun . Ο Ολυμπιακός πέρασε από την Κρήτη άνετα και αεράτα.
O Nτάνιελ Ποντένσε έπαιξε και για τον Φορτούνη και ήταν ο ηγέτης του Ολυμπιακού σε ένα ματς όπου ο φυσικός του ηγέτης έλειπε . Δύο γκολ ,κυνική εμφάνιση ,αλλά επειδή το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ ούτως ώστε ένας η δύο να κάνουν τη διαφορά .
Από τη μία ο Στέφαν Γιόβετιτς που έδειξε ότι αργά αλλά σταθερά μπορεί να κάνει τη διαφορά και να προσφέρει αυτά που καθορίζει το μεγαλοπρεπές όνομα του και όλα όσα έχει πετύχει . Κυρίως, όμως, έδειξε παίκτης ομάδας και όχι της πάρτης του, όπως θα μπορούσε να κάνει.
Εσε και Μαντί έκαναν τη γνωστή εξαιρετική δουλειά ,ενώ ο Σολμπάκεν έκανε ένα τίμιο παιχνίδι αλλά δεν είναι ,ακόμα, ο Σολμπάκεν που εγώ ξέρω αλλά και ο παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Γιατί ,πολύ απλά, είναι απίστευτα ποιοτικός.
Η άμυνα ήταν όπως έπρεπε, ο Πορόζο βγάζει χαρακτήρα, ο Ρέτσος είναι σταθερός και οι Κίνι-Ορτέγκα ουσιώδης.
Οπως και να χει, πάντως, στο ροτέισον πρέπει να μπούν και άλλοι .Και ο Σκάρπα και ο Καρβάλιο και ο Ελ Αραμπί και ο Μπρίνιτς. Και βέβαια ο Μαρτίνεθ να μην μένει στο 4-2-2-2 αλλά να έχει Plan b -Plan c και πάει λέγοντας.
Βεβαίως δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε και τον Διαμαντόπουλο. Αρχισε τα κόλπα με τις κάρτες ,φόρτωσε Καμαρά-Πορόζο και Ρέτσο(ίσως η πιο δίκαια) με κάρτες και γενικά η διαχείριση του στο ματς ήταν κακή. Ωστόσο, αποδεικνύεται πως σε τέτοια ματς η ποιότητα μπορεί να νικήσει και ένα κακό διαιτητή.
