Κill bill aka Βασίλης Σπανούλης..Respect σε ένα μεγάλο αθλητή,στον άνθρωπο που αψηφά τον φόβο και δεν αποποιείται την ευθύνη όσο βαριά και αν είναι αυτή. Γύρω του, όμως, υπάρχουν πάντα μικροί ήρωες και σε αυτούς αφήνω εκτός τον Υπαρχηγό Πρίντεζη που στα μάτια μου είναι ο νούμερο 2….
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΑΒΡΑΜΙΔΗ
Σε όλη αυτή την πορεία των τελικών δίπλα στον Βασίλη που παίρνει μεγάλο κομμάτι της δόξας πάνω του,υπήρχαν και αυτοί που “μίλησαν” πρίν τον αρχηγό και είτε κράτησαν την ομάδα, είτε έδωσαν έναυσμα για ξέσπασμα και αντεπίθεση.
Στο 0-1 του Παναθηναϊκού,ο Πρίντεζης και ο Χάκετ πήγαν να γυρίσουν το ματς, αλλά δεν τους βγήκε το παιχνίδι. Στο δεύτερο αγώνα όμως, ήταν εκ νέου ο Πρίντεζης με 20 πόντους και λιγότερο οι Παπανικολάου και Αγραβάνης που βοήθησαν τον Ολυμπιακό να μείνει ζωντανός μέχρι ο Σπανούλης να παστελώσει.
Στον τελικό νούμερο 3 ,με τον Πρίντεζη να είναι κακός και τελικά να παθαίνει υποτροπή στο πέλμα, ο Αγραβάνης,ο Λοτζέσκι, “κρατούσαν τον Ολυμπιακό κοντά στο σκορ, , ο Μάνατζαρης έβγαλε δύο- τρεις καλές άμυνες, αλλά ο Παπαπέτρου ήταν αυτός που με 5 πόντους, έβαλε την σπίθα και ο Σπανούλης τελείωσε το ματς.
Στον τελικό νούμερο 4, ο Σπανούλης έκανε ρεκόρ με τους 25 πόντους, αλλά το τρελό τρίποντο του Αγραβάνη, το πάθος και το πείσμα του Χάντερ, η επιβλητικότητα του Παπανικολάου και το καθαρό μυαλό του Μάντζαρη έδωσαν τη λύση στην εξίσωση. Και θα σταθούμε στον Μάντζαρη που άκουσε πολλά, ίσως και δίκαια, αλλά όταν έπρεπε , σε ένα δύσκολο ματς φώναξε παρών. Και για να είμαστε δίκαιοι, ο καλός Μάντζαρης ανεβάζει τον Ολυμπιακό επίπεδο, ειδικά στην άμυνα.
