Το παρών άρθρο είναι απο αυτά που χαρακτηρίζονται αντιτουριστικά. Λογικό ίσως γιατί δεν έχει κάποια μεταγραφική είδηση ,ούτε ίντριγκα. Εχει όμως μπόλικη αγάπη για την ομάδα.
Ολο αυτόν τον καιρό και ειδικά από τότε που η ομάδα βγήκε και τυπικά εκτός στόχων άρχισαν οι γνωστοί -άγνωστοι καναπεδάρχες να κάνουν κριτική .Μία στον Μαρτίνς,μετά στους παίκτες και στον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Καλή η κριτική, δεν λέω και ειδικά η καλόπιστη αλλά μέχρι ένα σημείο. Οταν μάλιστα στην Ελλάδα τα πάντα είναι των άκρων, όσον αφορά στο κομμάτι των απόψεων, τα πράγματα πολλές φορές τείνουν να γίνουν επικίνδυνα.
Σε αυτή τη χώρα που ζούμε έχουμε γίνει ΟΛΟΙ οπαδοί του αποτελέσματος. Κερδίζει η ομάδα μας ; Ολα καλά…Χάνει η ομάδα μας; Μπάχαλο γίνεται και όλοι είναι άχρηστοι. Και όταν λέμε ΟΛΟΙ εννούμε ΟΛΟΙ.
Το σήμα στην φανέλα πολλοί το ξεχνάνε Το σήμα και τι είναι αυτό που αντιπροσωπεύει. Το έγραψα στο fb και το γράφω και εδώ. Δεν γίναμε Ολουμπιακοί στα εύκολα..Στα δύσκολα γίναμε. Με την ομάδα να είναι βορά ενός ποδοσφαιρικού παρακράτους που δεν άφηνε τον σύλλογο να προοδευσει. Ο κόσμος, όμως ήταν εκεί .Πάντα και παντού. Ακόμα και όταν κάποια στιγμή η ομάδα ήταν προτελευταία σε ένα ματς με τον Διαγόρα, αν δεν κάνω λάθος, είχε 80.000 κόσμο. Γιατί; Γιατι ό Ολυμπιακός και ο κόσμος του έχουν ένα απίστευτο μεγαλείο.
Διάβασα σε ένα άρθρο την μικρή αλλά γεμάτη συναίσθημα ομιλία του Γιάννη του Αλαμπασύνη στους παίκτες ..Δεν σας κρύβω ότι δάκρυσα. Μέσα απο τα λόγια του Γιάννη αναδεικνύεται αυτή η Ολυμπιακή ψυχή που γαλούχησε τόσους και τόσους απο το 1925 μέχρι και σήμερα. Αυτό το συναίσθημα που σε διαπερνάει όταν ακούς τον ύμνο, αυτή την κάβλα που έχεις για τον πιο ιστορικό σύλλογγο της Πατρίδας μας .
Αγαπήστε τον Ολυμπιακό!! Και στα εύκολα και στα δύσκολα ΟΛΟΙ πρέπει να είμαστε εκεί. Και σε όλα τα σπορ.. Το μπάσκετ δίνει μία μεγάλη μάχη απέναντι σε ένα σαθρό κατεστημένο. Ο Ερασιτέχνης μας χαρίζει κούπες εγχώριες και Ευρωπαικές σε όλα τα σπορ. ΟΛΟΙ οφείλουμε να είμαστε εκεί..Οπως είναι ο Γιάννης και αρκετοί ακόμα.
