O τραυματισμός του Κίναν Εβανς είναι δύσκοιλο να ξεχαστεί μιας και η εν λόγω στιγμή έχει μείνει καρφωμένη τόσο στο μυαλό των συμπαικτών οτυ ,του Οργανισμού Ολυμπιακού, τον κόσμου αλλά και του ίδιου που ξέρει ότι πρέπει να κάνει μία νέα προσπάθεια..
Ο Λιθουανός γιατρός, Ριμτάουτας Γκούδας, που έχει χειρουργήσει δύο φορές τον Αμερικανό στο παρελθόν, μίλησε στο Basketnews για τις προηγούμενες επεμβάσεις, αλλά και για παρόμοιες καταστάσεις άλλων αθλητών.
«Τον κάλεσα την επόμενη μέρα. Του είπα να μην απογοητευτεί, ότι σίγουρα θα επιστρέψει. Δεν έχω καμία αμφιβολία γι’ αυτό, γιατί υπάρχουν δεκάδες σχόλια στο διαδίκτυο του τύπου: ‘Αντίο, τελείωσε, δεν θα επιστρέψει…’ Αυτό είναι εντελώς ανόητο. Θα επιστρέψει σίγουρα αν το θέλει, και εκείνος το θέλει πραγματικά. Έχω πάνω από έναν αθλητή που έχει χειρουργηθεί και στους δύο αχίλλειους τένοντες. Όσοι το θέλουν, επιστρέφουν. Αυτό είναι ψυχολογικός παράγοντας, αλλά η επιστροφή είναι απόλυτα εφικτή».
Για το χρονικό πλαίσιο της επιστροφής του: «Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν το γεγονός ότι τραυμάτισε τον τένοντα του άλλου ποδιού αυτή τη φορά κάνει καλύτερα ή δυσκολότερα τα πράγματα, ξεκαθαρίζεται από τον έμπειρο γιατρό. «Φυσικά είναι καλύτερα από το αν ήταν το ίδιο πόδι. Θυμάμαι πολύ καλά το πόδι που χειρουργήθηκε. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, θυμάμαι ότι επέστρεψε γρήγορα στο γήπεδο. Κάπου είδα ανθρώπους να γράφουν ότι τώρα θα μείνει έξω για 10 μήνες…
Νομίζω ότι θα επιστρέψει πολύ πιο σύντομα, αν όλα πάνε καλά. Είμαι πραγματικά αισιόδοξος, δε βλέπω κανέναν λόγο να είμαστε αρνητικοί ή κάτι τέτοιο. Δεν είναι ο μόνος. Ξέρω ότι έχουν υπάρξει παρόμοιες περιπτώσεις στο NBA. Έχω προσωπικά πάνω από ένα παραδείγματα. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα, αλλά μερικοί από αυτούς παίζουν ακόμη επιτυχώς σήμερα. Δεν έχω καμία αμφιβολία για αυτό το σενάριο επιστροφής – ειδικά γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του. Είπε ότι πετάει στο Τέξας και ότι όλα θα πάνε καλά εκεί».
Για τον φόβο της κίνησης: «Για περίπου δύο χρόνια μετά από τέτοιους τραυματισμούς, αντιμετωπίζουμε την κινησιοφοβία, δηλαδή τον φόβο της κίνησης. Ο εγκέφαλος του αθλητή καταγράφει τον φόβο αυτού του τύπου τραυματισμών. Ο αθλητής προστατεύει ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος, και χωρίς να το καταλαβαίνει, μια άλλη περιοχή υπερφορτώνεται. Όπως ανέφερα, τέτοια προβλήματα μπορούν να αναδειχθούν μέσω προληπτικών τεστ».
Και συμπλήρωσε: «Οι προπονητές δε βλέπουν αυτά τα πράγματα. Νομίζουν ότι αν το μυϊκό σύστημα έχει αναρρώσει, τότε ο παίκτης είναι έτοιμος. Αλλά ο αθλητής προστατεύει τον εαυτό του για δύο χρόνια και δεν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό. Μερικές φορές χρειάζεται ακόμη και η χρήση ήπιων αντικαταθλιπτικών ώστε ο φλοιός και η μνήμη αυτών των τραυματισμών να ξεθωριάσουν, να αποκατασταθεί η μηχανική ισορροπία και να μην υπερφορτώνεται άλλη περιοχή ενώ προστατεύεται η τραυματισμένη – για παράδειγμα, ο αχίλλειος», κατέληξε.
