Παρακολουθώντας το πέμπτο παιχνίδι του Σαντίνο Αντίνο και με τον Κώστα Καραπαπά στη συνέντευξη του στο Thrylos 7 international, να αναφέρει πως το σκάουτινγκ τον παρακολουθεί εδώ και μια τετραετία ,ένας παίκτης μου έρχεται στο μυαλό.Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς.
Από την εποχή του *Τζόλε” βέβαια, το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει αλλά πραγματικά είχα πολλά χρόνια να κάνω wow για ένα ποδοσφαιριστή..
Ο Αντινο είναι ένας γοργοπόδαρος παίκτης με τρομερή τεχνική , ανεξάντλητη πηγή τρεξίματος και θυμίζει ..άλογο. Όπως και ο Τζόλε.Πριν ακόμα πάει στον Ολυμπιακό και μιλάω για την εποχή του Πανηλειακού όπου για να τον σταματήσεις χρειαζόταν λάσο.
Παράλληλα.ομως, είναι και ένας παίκτης που γυρίζει πίσω να μαρκάρει,να πιέσει και να βοηθήσει στο τρανζίσιον. Το γκολ για το 1-1 στο Ριβερ-Γοδοι είναι χαρακτηριστικό.
Αν και τα μεγάλα λόγια δεν είναι σωστό να γράφονται για αυτόν τον παίκτη ,αν έρθει στην Ελλάδα και ο Ολυμπιακός τα καταφέρει να τον φέρει στο Ελληνικό ποδόσφαιρο θα πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία.
Και μάλιστα θα είναι η δεύτερη σερί μετά τον σκύλο Σιπιόνι ενώ έπεται ο Ταλίς…..Όλες αυτές οι επιλογές είναι απλά ποδοσφαιρική υγεία.
