Μεγάλη η νίκη του Ολυμπιακού και τεράστιας σημασίας. Και δεν είναι το εύρος αλλά ο τρόπος.Και για να τα λέμε όλα..Έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό.
Με παίκτες που δεν θέλουν να σταματάνε πουθενά…Που τα δίνουν όλα ακόμα και στο 4-1.
Που βάζουν τον Έφηβο πάνω από αυτούς.Που πονάνε για τη φανέλα και όχι για το εγώ τους.
Ένας Ολυμπιακος που στο πρώτο ημίχρονο έπρεπε να είχε βάλει άλλα τρία γκολ μετά το πέναλτι του Ελ Κααμπί αλλά είδε την ατυχία να του χτυπάει την πόρτα σε 10 λεπτά.
Πρώτα ο Κάρμο που γίνεται αναγκαστική αλλαγή ,στο καπάκι χτυπάει ο Τσικίνιο και εν την απουσία του έρχεται η καραμπολα του Μαρσιάλ και το 1-1.
Παρένθεση το κεφάλαιο Μεντιλίμπαρ..Αφού στην Τούμπα ο Βάσκος έκανε άψογο κοουτσαρισμα ,μετά τον Λουτσέσκου έδεσε Κομπο και τον Αλμέιδα. Αυτή τη φορά ξεκίνησε με Τσικίνιο αριστερά και όταν χρειαζόταν γινόταν τέταρτος χαφ και όταν ο Πορτογάλος βγήκε ,έβαλε Κοστίνια Μπακ ,μπροστά Ροντινέι και Ζέλσον αριστερά.
Έτσι τελείωσε το ημίχρονο..Διότι στο δεύτερο μέρος έβαλε τον Ροντινέι σε ρόλο αριστερού εξτρέμ,πέρασε τον Ζέλσον δεξιά και ο Κωστούλας συνέχιζε να αλωνίζει σε ελεύθερο ρόλο και τον Ελ Κααμπί από παραλίγο μοιραίος να βάζει δύο γκολ σε έξι λεπτά στο β μέρος ,να γράφει ιστορία με το Χατ τρικ και να τελειώνει το ματς με ασίστ Ροντινέι σε Ζέλσον και ..4-1.
Αν ο Μασούρας ήταν πιο καλά ψυχολογικά ,ο Ολυμπιακός θα είχε βάλει και άλλα δύο γκολ αλλά δεν πειράζει..Τον Μασούρα δεν τον φοβάμαι.
Ο Ολυμπιακός έκανε ένα τέλειο β μέρος και όπως έγραψα παραπάνω έπαιξε όπως ακριβώς τον ονειρεύεται ο κόσμος ,η διοίκηση ,ο Μεντιλιμπαρ …Και τώρα . Στεάουα….
