Από τις 28 Σεπτεμβρίου βρίσκεται στα “αποδεικτικά” κιτάπια του Redaroume ένα κείμενο που είχε τον τίτλο “τώρα δεν γελάει κανείς” και το οποίο αναφερόταν στις εξελίξεις στον Ολυμπιακό που τότε ήταν ραγδαίες με την απόλυση του Μπέσνικ Χάσι και την πρόσληψη του Τάκη Λεμονή.
Ήταν τότε μετά το 3-2 της Ένωσης επί του Ολυμπιακού που είχαν αρχίσει τα γέλια και οι χλευασμοί από όλη την υπόλοιπη ποδοσφαιρική Ελλάδα σε βάρος του πρωταθλητή Ελλάδος, δίχως να αναλογιστούν πως ήταν ακόμη αρχή του πρωταθλήματος και πως είχε διανυθεί μόλις το 1/4!
Μερικά από τα λόγια που είχαν γραφτεί τότε, 28 Σεπτεμβρίου:
“Μέχρι προχθές, οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού κορόιδευαν, χλεύαζαν και περιέπαιζαν τους πρωταθλητές Ελλάδος για την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν το τελευταίο καιρό. Στις κουβέντες τους μεταξύ άλλων μπορούσε κανείς να διακρίνει την ειρωνεία, την αλαζονεία, την άποψη ότι το πρωτάθλημα θα κάνει «φτερά» από τον Πειραιά, ενώ οι πιο «θερμοί» ισχυρίζονταν ότι δεν πρόκειται να ξαναδούμε πρωτάθλημα!
Μιλάμε για… πολύ σοβαρές δηλώσεις αν αναλογιστεί κανείς ότι είμαστε ακόμα στα τέλη Σεπτεμβρίου! Λες και αυτή η κρίση που περνούσε ο Ολυμπιακός θα ήταν μόνιμη, ή κάποιοι… ήλπιζαν να μην το πάρει χαμπάρι κανένας και να το αλλάξει! Κυριολεκτικά ήλπιζαν! Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ, διότι μία τέτοια κατάσταση δεν γινόταν να μην αλλάξει έγκαιρα και πάνω από όλα σωστά. Αυτό έκανε ο Ολυμπιακός. Άφησε πίσω του την εποχή Χάσι και έδωσε τα ηνία στον Τάκη Λεμονή. Έναν άνθρωπο ο οποίος χαίρει σεβασμού από κάθε φίλαθλο των πρωταθλητών, μόνο και μόνο γιατί ξέρει πως πληροί όλες τις προδιαγραφές για να οδηγήσει τον σύλλογο εκεί που του αξίζει”
Και εκεί που αξίζει να βρίσκεται ο Ολυμπιακός βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Για την ακρίβεια επέστρεψε σήμερα το απόγευμα με κάθε επισημότητα νικώντας τον ΠΑΣ Γιάννινα. Σε ένα ματς που μάλιστα δεν του μέτρησαν ένα κανονικότατο γκολ του Καρίμ Ανσαριφάρντ. Η επιστροφή στην κορυφή ήταν η επισφράγιση του πρώτου στόχου που είχε θεσπιστεί από τον 57χρονο κόουτς του Ολυμπιακού. Να βρίσκεται δηλαδή στην κορυφή ο Ολυμπιακός την 1η Ιανουαρίου. Κάπου εδώ, τα “γέλια” των αντιπάλων σταμάτησαν. Πιθανότατα το πρωτάθλημα θα ξαναρχίσει να γίνεται αναξιόπιστο ή θα αρχίσει πάλι να χάνει την… “αίγλη” του. Δεν θα αργήσουμε να τα ξανακούσουμε αυτά. Όμως επειδή όλοι όσοι ήμασταν δίπλα στην ομάδα από την αρχή ξέρουμε τι συμβαίνει, ας δούμε και το δεύτερο μέρος:
“...Τα χαμόγελα επανήλθαν στο Λιμάνι. Συγκρατημένα μεν, αλλά επανήλθαν, αφήνοντας πολύ πίσω την κατήφεια, την στενοχώρια και τις ελάχιστες προοπτικές που άφηνε η παρουσία του Χάσι στον πάγκο. Η νέα εποχή του Τάκη Λεμονή στον Ολυμπιακό ξεκίνησε και όσες φορές είχε στο πλευρό του τα χαμόγελα και την θετική διάθεση των φιλάθλων πήγε κατ’ ευχήν. Εξάλλου μόνο θετικά μπορεί να δει κανείς το μέλλον ύστερα από μία τέτοια εμφάνιση. Απεναντίας, τα γέλια από τους αντιπάλους του Ολυμπιακού άρχισαν να σταματούν σιγά σιγά”. Αυτά είχαν συμβεί στις πρώτες ημέρες του Τάκη Λεμονή και μετά το Τορίνο.
Τα γέλια σταμάτησαν στους αντιπάλους, και τα χαμόγελα επανήλθαν ακόμη πιο πλατιά στο μεγάλο λιμάνι. Ο πρώτος στόχος επετεύχθη. Ο Ολυμπιακός ποτέ δεν κοίταξε να πάρει, πόσο μάλλον να πανηγυρίσει τον άτυπο τίτλο του πρωταθλητή χειμώνα παρά μόνο του καλοκαιριού. Το νερό έχει μπει στο αυλάκι και για αυτόν τον στόχο. Γιατί από κάπου πρέπει να αρχίσεις, κάπου πρέπει να φτάσεις και κάπου να ολοκληρώσεις τον στόχο σου. Δεν αλλάζει τίποτα. Η δουλειά πρέπει να συνεχιστεί ακόμη πιο σοβαρά και με ακόμη μεγαλύτερη διάθεση. Το μόνο που αλλάζει είναι ότι ο Ολυμπιακός εβρισκόμενος στην πρώτη θέση, αν κάνει την δουλειά του όπως πρέπει δεν χρειάζεται να κοιτάζει πίσω.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο της 28ης Σεπτεμβρίου πατώντας εδώ
