Εχω μία αδυναμία στους παίκτες-ψυχάρες ,στους παίκτες που δεν “μασάνε”,στους παίκτες που τα δίνουν όλα και καταθέτουν ψυχή. Ενας απο αυτούς που πραγματικά σέβομαι είναι ο Κώστας Τσιλιμπάρης, για όσους δεν το ξέρουν ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού στο Χάντμπολ.. Που μετά τον αγώνα του Πρωταθλήματος με την ΑΕΚ -εκτός έδρας- όποιος εβλεπε το μάτι του “γυάλιζε” θυμίζοντας τίγρη. Και θυμάμαι μου είχε πει πως στον τελικό θα δείξουμε ποιοί είμαστε.. Και είδαμε και τονΤσιλιμπάρη και την ομάδα συνολικά στον τελικό της Πάτρας να “μασάει” σίδερα και να διαλύουν την ΑΕΚ με 23-13. Ετσι γουστάρω να βλέπω τους παίκτες που φορούν την “Ιερή Ερυθρόλευκη”.
Το συγκεκριμένο άρθρο το γράφω εν όψει του αγώνα μπάσκετ με τη Ζάλγκιρις για την Ευρωλίγκα. Ενα παιχνίδι-ένας τελικός μέχρι τον επόμενο με τη Νταρουσάφακα.Θα μου πει κανείς, τι σχέση έχει ο Τσιλιμπάρης με την ομάδα μπάσκετ. Καμία. Αλλά ο συγκεκριμένος αθλητής είναι πραγματικά αυτός που έχω σαν τελευταίο παράδειγμα κατάθεσης ψυχής-πάθους και υπόσχεσης για την επιτυχία. Και εν όψει Παρασκευής, η ομάδα Μπάσκετ πρέπει να έχει παίκτες με το “Μάτι του Τίγρη”.
Εκεί που πρέπει ΟΛΟΙ, είτε παίξουν λίγο, είτε πολύ ,είτε καθόλου, να καταθέσουν την ψυχή τους μέσα στο γήπεδο και να “κλείσουν” στόματα. Δεν με νοιάζει αν είναι Σέρβος, Ελληνας,Λετονός,Βόσνιος, αυτό που ξέρω είναι ότι όποιος αθλητής η προπονητής φοράει τη φανέλα η τη φόρμα του Ολυμπιακού πρέπει να τα δίνει όλα .Να σκοτώνεται ,στην κυριολεξία, για αυτή την ομάδα.
Στα δύο επόμενα, ματς, όπως τα έκανε ο Ολυμπιακός παίζει τη ζωή του,αν και δεν εξαρτιόνται όλα από αυτόν και ειδικά αν κάνει δύο νίκες η Αρμάνι. Οπως και να χει, όμως, η ομάδα πρέπει να μπεί με το μαχαίρι στα δόντια και να δώσει το 1000% .Και μην ξεχνάμε ότι κάτι χρωστάμε στους Λιθουανούς που πέρυσι μας πέταξαν εκτός συνέχειας της Ευρωλίγκα .
