Πέρασε το πρώτο ματς με τον Ατρόμητο για το Κύπελλο και το 0-0 “σφράγισε” τις προσπάθειες των 22 ποδοσφαιριστών σε μία ιδιαίτερη ημέρα για την “Ερυθρόλευκη” οικογένεια.
Τι είδαμε; Ενα Ολυμπιακό που μετά το 25 έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, έχασε τρεις ευκαιρίες που θα μπορούσαν να του είχαν δώσει προβάδισμα και θα βλέπαμε άλλο ματς.
Όπως και στο πρώτο ημίχρονο ,έτσι και στο δεύτερο, ο Ολυμπιακός “έχασε” ένα δεκάλεπτο. Από κει και πέρα έχασε κάποιες ευκαιρίες,όχι τόσο σημαντικές όσο στο πρώτο μέρος και στο τέλος θα μπορούσε να δεχτεί το γκολ από τον Λε Ταλέκ ,αλλά στο καπάκι θα μπορούσε να είχε πάρει και τη νίκη με τον Ιντέγε.
Εν κατακλείδι, εμένα σήμερα δεν με προβλημάτισε η ομάδα, όσο το γεγονός ότι για 11ο ματς οι Ρέφς μπήκαν στο γήπεδο και έκαναν και πάλι τα δικά τους. Και δεν θα πω για το πέναλτι του Ζησόπουλου, όσο για το κομμάτι του ότι οι παίκτες του Ατρομήτου έπεφταν κάτω με το παραμικρό και στο τέλος είχαμε μόλις 5 λεπτά καθυστερήσεων.
Ακόμα και έτσι όμως ο Ολυμπιακός είσαι και οφείλεις να πας στο Περιστέρι και να τελειώνεις την ιστορία κόντρα σε μία ομάδα η οποία κατέβηκε για να μην χάσει και θα μπορούσε- στο τέλος- να κερδίσει.
Σήμερα, σε μία ιδιαίτερη ημέρα είδαμε και πάλι τους μικρούς. Οσο περνάει ο καιρός τα …μικρά θα καλυτερεύουν. Τώρα μαθαίνουν και του χρόνου κομμάτι πιο έμπειροι, θα κληθούν να έχουν μεγαλύτερο ρόλο. Ο Ρέτσος, σαν αμυντικό χαφ, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, αλλά η μεγάλη του στιγμή ήταν ότι έγινε ο νεότερος αρχηγός στην ιστορία του Ολυμπιακού και ένας από τους νεότερους στην Ευρώπη.
Οι υπόλοιποι είχαν καλές και κακές στιγμές αλλά τους δίνεται η ευκαιρία να μάθουν πράγματα και να γίνονται καλύτεροι.
Πάμε και στον Καρντόζο. Ο Παραγουανός δεν ξέχασε τη μπάλα, ούτε το πως να σκοράρει. Απλά έχει το κακό μομέντουμ που αποκτούν πολλοί σκόρερ. Ισως ένα κρίσιμο γκολ να αλλάξει το ρου, το να τον αποδοκιμάζουμε όμως,σόρι, αλλά δεν τον βοηθάμε και κυρίως δεν βοηθάμε την ίδια την ομάδα.
Και ποιος μου λέει εμένα ότι με αυτούς που δεν έπαιξαν σήμερα, ο Ολυμπιακός θα κέρδιζε. Αλλωστε για τον περισσότερο κόσμο, σε όλο τον Πλανήτη και μιλάει για οπαδούς ομάδων, ο καλύτερος είναι πάντα αυτός που δεν παίζει.
