Nα μαστε λοιπόν και πάλι εδώ. Τελείωσαν οι μεταγραφές, με αρκετό άγχος και πίεση ήρθαν παίκτες για να γεμίσει το ρόστερ και να γίνει πιο ποιοτικό, μάθαμε και τη λίστα του Γιουρόπα Λιγκ.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Εκεί όπου όλα ξεκίνησαν από το σοκ του αποκλεισμού από την Χάποελ Μπερ Σεβά. Τα ..στραβά και ανάποδα, όμως είχαν αρχίσει από το ξεκίνημα της προετοιμασίας με τον Σίλβα να φεύγει την πρώτη μέρα της προετοιμασίας και τον Βίκτορ να έρχεται με την προσμονή να κάνει πράγματα ωστόσο εκείνος θέλησε να το παίξει…Σπύρος Σούλης.
Με προετοιμασία που διέλυσε αγωνιστικά τους παίκτες, οι οποίοι δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους και κάνοντας άλλα στην προπόνηση και άλλα στο παιχνίδι μέσα μπερδεύοντας άπαντες και βγάζοντας ένα αγωνιστικό πρόσωπο τραγικό που παραλίγο θα άφηνε την ομάδα εκτός ευρώπης.
Ηρθε άρον -αρον ο Μπέντο ,ενώ ο Ολυμπιακός μίλησε και με άλλους προπονητές και έκανε τα ..αυτονόητα. Ευτυχώς τα πράγματα πήγαν κατ ευχήν και η ομάδα πήγε ομίλους.Μέχρι τα ματς με τη Χάποελ, ο μεταγραφικός σχεδιασμός ήταν να προχωρήσει η ομάδα χωρίς πολλές αλλαγές με λίγες προσθήκες και από κει και πέρα ,εν όψει πλέι οφ Τσάμπιονς Λιγκ, να γίνουν οι όποιες προσθαφαιρέσεις.
Ο αποκλεισμός έφερε πολύ άγχος, και πλέον όλοι κοίταζαν τα πλει οφ του Γιουρόπα.. Εγιναν οι κατάλληλες κινήσεις στις μεταγραφές με κορυφαίες αυτές των Καρντόζο,Μάριν,Μάρτινς και Ρομαό, με το πρώτο να ελπίζουν ότι όλοι ότι θα καταστήσει το γκολ σε εύκολη περίπτωση για τον Θρύλο, άλλωστε τόσα χρόνια αυτό κάνει ,ενώ ο Γερμανός έχει απαράμιλλη τεχνική, αλλά και τεράστιο πάθος να προσφέρει. Ο Τογκολέζος είναι ένας πραγματικός σκύλος της μεσαίας γραμμής, ενώ ο Μάρτινς δείχνει ότι αποτελεί ένα πραγματικό εργαλείο στη μεσαία γραμμή.. Οσο για τους Πασιέντσια και Βιάνα αποτελούν δύο μεταγραφές προοπτικής με τον πρώτο να αποτελεί τρίτη λύση στην επίθεση και τον δεύτερο να είναι ένα καλό ερωτηματικό μιας και είναι 21 ετών ,χωρίς πολλές παραστάσεις, αλλά τον ξέρει ο Μπέντο. Οσο για τον Ελιουνούσι θα πάρει λίγο χρόνο μέχρι να είναι αυτός που μπορεί.
Ενα ακόμα πράγμα που πρέπει να κρατήσουμε είναι η παρουσία παιδιών από την ακαδημία στην ομάδα που φέτος θα παίξουν ρόλο στην ομάδα. Ο Ρέτσος παίζει λες και είναι 25…ο Μανθάτης βγάζει μία απίστευτη άνεση και ποιότητα στο παιχνίδι του, το ίδιο και ο Ανδρούτσος. Παίκτες που είναι από πολύ μικροί στο Ρέντη και “πονάνε” τη φανέλα.
Και φτάσαμε στο Γιουρόπα Λιγκ και τη λίστα για την οποία γράφτηκαν πολλά.. Εκτός οι Πασιέντσια -Πάρντο και Μανιάτης. Ο τελευταίος ήταν και αναμενόμενος. Πολλοί δεν περίμεναν τον Πορτογάλο, του οποίου ουσιαστικά τη θέση πήρε ο Σεμπά, ενώ ψιλοέκπληξη ήταν του Κολομβιανού . Λίγοι το περίμεναν αν και είχε γραφτεί. Ενας Πάρντο που ξεκίνησε απο την εξέδρα ,μπήκε στα μάτς με την Αρούκα ,αλλά δεν ήταν στα καλά του. Πολλοί γκρινιάζουν για την επιλογή του Μπέντο ,αλλά αρκετοί ήταν εκείνοι που έβριζαν τον Πάρντο για τις επιλογές του στο ματς με την Αρούκα στο Καραϊσκάκη ..Να τα λέμε όλα..
Για τελευταίο αφήνω τον Μπέντο. Το γράφω τώρα και δεν ξαναλέω τίποτα άλλο. Ενας προπονητής για να κριθεί, θέλει χρόνο. Ο Ολυμπιακός για να γίνει η ομάδα του Μπέντο ,πρέπει να περάσει ένας χρόνος..Μέχρι τότε, η ομάδα θα βαδίζει στα λογικά προπονητικά πλαίσια με τον κόουτς να προσπαθεί να κάνει κάποιες..ενέσεις τακτικής.
