Αυτά παθαίνεις όταν είσαι αναγκασμένος να παίξεις στο παρκέ χωρίς… φάρους, χωρίς “γκρι”, χωρίς ασυλία και χωρίς τους προστάτες του “προϊόντος”. Αυτά παθαίνεις όταν δεν σε πάνε “σπρωχτό” και όταν το παραμικρό δεν σφυρίζεται φάουλ. Αυτά παθαίνεις όταν βγαίνεις από τα ελληνικά σύνορα όπου σε έχουν πάρει χαμπάρι μέχρι και τα διχτάκια από τις ρακέτες.
Γίνεται ένα 79-65 το οποίο φτάνει με τρόπο ακόμα πιο επιβλητικό από όσο καταμαρτυρεί! Με μπασκετάρα ολκής, με απόδοση τρομερή και με MVP αυτόν που σε 1 λεπτό χρεώνεται με τρία φάουλ στην Ελλάδα. Του χρεώνουνε μάλλον 3 φάουλ σε 1 λεπτό.
Εκεί όμως που το παιχνίδι παίζεται επί ίσοις όροις, και τα αντιαθλητικά σφυρίζονται, και τα φάουλ δίνονται και ο κορυφαίος σέντερ της Ευρωλίγκα σε 30 λεπτά έχει μηδέν φάουλ! Πως μπορεί να γίνεται άραγε αυτό; Μα είναι ξεκάθαρο. Λείπουν κάποιοι!!! Λείπουν και… τους λείπουν πάρα πολύ! Κι εφόσον λείπουνε φάνηκε ξεκάθαρα ποια είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα!
