ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Καμία λύπηση…

Είναι μεγάλη αλήθεια ότι η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο Παναθηναϊκός, χαρακτηρίζεται το λιγότερο θλιβερή.

Δηλαδή είναι να τους λυπάται κάνεις έτσι όπως κατάντησαν.

Και μια και λέμε “κατάντησαν” θα θυμηθούμε παρακάτω μερικές κουβέντες και κάποια άλλα μικρομεγαλα πραγματάκια που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ.

Αρχικά, ο Παναθηναϊκός πληρώνει την αλαζονεία της λεγόμενης “πολυμετοχικοτητας”. Αυτό το νταμπλ του 2010 ήταν εμφανές πως θα τους κόστιζε ακριβά. Αλλά ακόμη και τοτε αντί να πανηγυρίζουν που, τρομάρα τους, το πήρανε όπως το πήρανε, πανηγύριζαν περισσότερο που το έχασε ο Ολυμπιακός! Τότε που “πούλαγαν” στον κόσμο παραμύθια για “γκαλάκτικος” και ιστορίες, τότε που έφερναν τον έναν πίσω από τον άλλο τους ποδοσφαιριστές και η οικονομική τρύπα έφτανε στο Θεό! Και αντί να δουν αυτό, έφταιγε και τότε ο Ολυμπιακός!!!

Να τους λυπηθουμε για αυτο;

Εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια, ο Παναθηναϊκός σχεδόν σε καθημερινή βάση είχε κηρύξει έναν τρομακτικό πόλεμο λάσπης και προπαγάνδας κατά του Ολυμπιακού, διαστρεβλώνοντας τα πάντα και δημιουργώντας υποθέσεις από εκεί που δεν υπήρχαν. Καθημερινά στήνονταν… δίκες κατά των πρωταθλητών, κατά του προέδρου Βαγγέλη Μαρινάκη, κατά του κόσμου. Μάλιστα τέτοιο ήταν το αντιολυμπιακό μένος που οι υποθέσεις έφτασαν μία ανάσα από τα άκρα…

Να τους λυπηθούμε για αυτό;

Όταν ο Ολυμπιακός έχανε και έβγαιναν και πανηγύριζαν με τέτοιο μένος, είτε είχε χάσει από ευρωπαϊκή είτε από ελληνική ομάδα, εκεί δεν μετρούσε τίποτα.

Κάποιοι μιλόυσαν για “κατάντια” του Ολυμπιακού όταν οι ερυθρόλευκοι έπαιρναν το ένα πρωτάθλημα πίσω από το άλλο και ήταν, είναι και θα είναι ο πιο οικονομικά εύρωστος και τακτοποιημένος σύλλογος στην Ελλάδα σε περίοδο κρίσης, δίχως να κοιτάζουν τα του οίκου τους.

Όταν “έστελναν” τον Ολυμπιακό “εκεί εκεί στην Β’ Εθνική” πέρσι με δημοσιεύματα που δεν έστεκαν ούτε στο ελάχιστο μόνο και μόνο για να δυναμιτίζεται το κλίμα;

Να τους λυπηθούμε για αυτό;

Και δεν λυπήθηκαν οι ίδιοι όταν άκουγαν τα καλά και συμφέροντα του νταμπλ 2010 και τα περί “γκαλάκτικος”; Δεν λυπήθηκαν οι ίδιοι όταν τους έβαζαν να βάφουν την Λεωφόρο και να μαζεύουν τα σκουπίδια; Δεν λυπήθηκαν οι ίδιοι όταν με τους τηλεμαραθώνιους τους έλεγαν μες στα μούτρα “δώστε και σώστε” δημιουργώντας την εντύπωση ενός συλλόγου “ζητιάνου”; Δεν λυπήθηκαν οι ίδιοι όταν ο ερασιτέχνης τους πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και τα τμήματα που εκπροσωπούσαν την ομάδα τους έμεναν ανενεργά το ένα πίσω από το άλλο;

Και τώρα έιναι πιο ορατός από ποτέ ο υποβιβασμός και σχεδόν η διάλυση του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Εφόσον δεν τα σκέφτονταν αυτά και εφόσον κανείς δεν έβγαινε μπροστά, πρέπει να λυπηθούμε εμείς;

Σχετικά Άρθρα

Back to top button