Υπό τους ήχους των κυμάτων της θάλασσας του Πειραιά, η μεγάλη αρχηγός Φιλιώ Μανωλιουδάκη μίλησε στο Redaroume και τον Παναγιώτη Μελά, κάνοντας έναν απολογισμό της σεζόν που πέρασε αλλά και γενικότερα, τον ρόλο της διοίκησης και των φιλάθλων στην μεγάλη πορεία που έχει σημειώσει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά και το σπουδαίο εγχείρημα της κάρτας μέλους και της κάρτας φιλάθλου. Η αρχηγός αποκάλυψε στο τέλος την πιο ευχάριστη στιγμή που έχει ζήσει με τον Ολυμπιακό αλλά και την πιο δυσάρεστη, κάτι που σίγουρα υποδεχθήκαμε με μεγάλο ενδιαφέρον.
Διαβάστε όλα τα πολύ ενδιαφέροντα που είπε η αρχηγός και παρακολουθήστε το βίντεο με την συνέντευξη – κατάθεση ψυχής μίας τεράστιας αθλήτριας και μίας μεγάλης ερυθρόλευκης ψυχής:
Για τις αναμνήσεις της από την σεζόν που μας πέρασε:
Θυμάμαι δυστυχώς για εμάς την ανατροπή που έγινε με την Πάντοβα στην Ιταλία που ήμασταν 10-6 και φαινόταν πως θα παίρναμε μία σχετικά εύκολη νίκη για να παίξουμε στην έδρα μας και να πάμε στο Φάιναλ Φορ. Εκεί έγιναν κάποια λάθη και κάποια αρνητικά σφυρίγματα και ήρθαμε 10-10. Αυτό με έχει στενοχωρήσει στενοχωρήσει ιδιαίτερα γιατί ενώ ξέραμε πως η Πάντοβα ήταν μία δυνατή ομάδα δεν το περιμέναμε να γίνει έτσι. Παρά το 10-10 όμως, γυρίσαμε εδώ, δουλέψαμε πάνω σε κάποια λάθη και το παιχνίδι πήγε με παρόμοιο τρόπο. Έτσι βρεθήκαμε στα πέναλτι. Εκεί για καλή μας τύχη είχαμε τη Χρυσή, που για μένα είναι μία πάρα πολύ καλή τερματοφύλακας και μας κράτησε ζωντανούς για να πάμε στο Φάιναλ Φόρ κάνοντας τρεις σερί αποκρούσεις πέναλτι που είναι πάρα πολύ δύσκολο ειδικά στο γυναικείο πόλο.
Περάσατε την Σαμπαδέλ, μία από τις καλύτερες ομάδες και φτάσατε στον τελικό με την Κίρισι όπου συνέβησαν κάποια περίεργα πράγματα και ηττηθήκατε. Τι είναι αυτό που μένει από το Φάιναλ Φορ:
Πρώτον θυμάμαι το πως κερδίσαμε την Σαμπαδέλ που είναι μία υπερδύναμη στον ευρωπαϊκό χώρο του γυναικείου πόλο. Για ακόμη μία φορά εκεί η Χρυσή ήταν φανταστική και μετά φτάσαμε στον τελικό όπου δυστυχώς μου μένει η πικρία και η θλίψη… Η στενοχώρια. Γιατί σίγουρα μπορεί μεν να γίνανε κάποια περίεργα πράγματα αλλά και εμείς δεν ξεκινήσαμε με τον καλύτερο τρόπο. Βρεθήκαμε να χάνουμε με 3-1 και ξέραμε πως ήταν μία ομάδα που θα πάλευε πολύ στο πρώτο οκτάλεπτο. Αν δεν είχε ξεφύγει το σκορ σίγουρα θα ήταν διαφορετικά. Η Κίρισι ήταν προετοιμασμένη και εμείς βλέπαμε πως το κλίμα ήταν να το πάρει η ρωσική ομάδα. Θέλαμε να τους χαλάσουμε την γιορτή και να πάρουμε το ευρωπαϊκό αλλά το σημαντικό είναι πως για τρίτη συνεχόμενη χρονιά βρισκόμασταν σε ένα φάιναλ φορ και σημαίνει πολλά και για εμάς και για τον σύλλογο. Εύχομαι και του χρόνου να συνεχίσουμε το σερί”.
Σχετικά με το πως μεταφέρει τη θετική ενέργεια στην ομάδα σαν αρχηγός και πόσο εύκολα διαχειρίζεται τα δικά της συναισθήματα προκειμένου να το πετύχει αυτό:
“Είμαι τυχερή που έχω τέτοιες συμπαίκτριες στην ομάδα που και κατανοούν πράγματα και με βοηθούν ώστε να γίνεται ο ρόλος της αρχηγού πιο εύκολος. Ακόμα και στο 2-0 του πρωταθλήματος ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμάς. Είδαμε βίντεο και μιλήσαμε και μεταξύ μας και με τον Χάρη και με τον Γιώργο και είπαμε πως είναι στο χέρι μας να κάνουμε ένα 3-0. Ξέραμε πως ήμασταν με την πλάτη στον τοίχο αλλά ξέραμε επίσης και πιστεύαμε πως θα κάναμε την ανατροπή. Το λέγαμε μεταξύ μας. Δεν το πίστευε μία, το πιστεύαμε όλες. Αυτο είναι απόρροια του ότι είμαστε μία οικογένεια, φάνηκε ιδιαίτερα φέτος στην διάρκεια των τελικών που η μία έπαιζε για την άλλη και αυτό είναι το μεγαλύτερο ώφελος όλης της χρονιάς.
Ποια είναι τα συναισθήματα που έμειναν;
“Πριν ξεκινήσουμε έλεγα “παιδιά μπορούμε να κερδίσουμε λίγο εύκολα” για να διαχειριστούμε τα παιχνίδια πιο ωραία. Θυμάμαι πως είχα βγει έξω στον πάγκο και τραγουδούσα! Αυτές είναι οι στιγμές που μένουν. Το συναίσθημα ήταν μαγευτικό όπως είναι και ο κόσμος μας κάθε φορά”.
Που αφιέρωσες αυτό το πρωτάθλημα:
Φέτος το αφιέρωσα στον ανηψιό μου που είναι 2 ετών και 15 μηνών. Του έχω αδυναμία σαν θεία και φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που το αφιέρωσα σε αυτόν αλλά και φυσικά στον κόσμο μας που είναι κάθε μέρα δίπλα μας.
Για τον κόσμο που είναι δίπλα και με την παρουσία και παράλληλα λειτουργεί και σαν χρηματοδότης. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για τις ίδιες τις παίκτριες και τον σύλλογο;
“Επειδή είμαι πάρα πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό, μπορώ να πω πως η πρωτοβουλία του κ. Κουντούρη με την κάρτα φιλάθλου και την κάρτα μέλους ήταν σπουδαία. Ήταν κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Όλα τα έσοδα έρχονται σε εμάς δείχνει ότι αξίζει τον κόπο. Το ποσό δεν είναι απαγορευτικό για αυτές τις δύσκολες μέρες που διανύουμε και πιστεύω πως εμείς με τον τρόπο μας προσπαθούμε να κάνουμε ότι καλύτερο για να το ανταποδώσουμε στον κόσμο για και για να τον κάνουμε ευτυχισμένο. Φέτος ο κόσμος έχει μεγάλο μερίδιο στις κούπες. Τα κολυμβητήρια ήταν γεμάτα και φυσικά όχι μόνο στο πόλο αλλά και σε όλα τα άλλα αθλήματα.
Για την δυναμική στήριξη της Θύρας 7 και την ώθηση που τους δίνει:
Η ώθηση που μας δίνει ο κόσμος είναι τεράστια. Δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Νιώθω ότι πολλές φορές εκεί που έχω κουραστεί, ότι δεν πάει άλλο, ξαφνικά μου δίνει την έξτρα ώθηση για να κάνω το κάτι παραπάνω. Είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί εμείς δεν είχαμε μάθει να παίζουμε σε γεμάτα κολυμβητήρια και τα τελευταία χρόνια η χαρά μας είναι πολύ μεγάλη. Έχουμε καταφέρει και εμείς με τον τρόπο μας να φέρουμε πιο κοντά τον κόσμο και να είναι πιο ενεργός στο άθλημα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό που έχουμε καταφέρει”.
Ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει να είναι μία οικογένεια. Βλέπουμε αθλητές από όλα τα αθλήματα να δίνουν το “παρών” στους αγώνες. Πόσο σημαντική είναι η ένωση που έχετε όλα τα διαφορετικά τμήματα μεταξύ σας;
“Αυτό είναι η έννοια του Ολυμπιακού. Ότι είναι μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα και για αυτό υπάρχει αυτή η αλληλουποστήριξη. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις πως οι συναθλητές μας είναι δίπλα μας. Μπορεί να παίζουν σε άλλο άθλημα αλλά δεν έχει καμία σημασία. Είναι συναθλητές μας. Ερχονται στον χώρο μας ή κι εμείς όταν πηγαίνουμε, είναι πάρα πολύ όμορφο. Αυτή είναι η έννοια της οικογένειας και εύχομαι να μεγαλώσει κι άλλο. Να μπορέσουμε να πηγαίνουμε ακόμη περισσότερο στα άλλα αθλήματα. Βέβαια παίζουμε τις ίδιες μέρες πολλές φορές και είναι λίγο δύσκολο, οπότε πολλές φορές οι υποχρεώσεις μας δεν μας το επιτρέπουν. Αλλά είναι πάρα πολύ όμορφο το συναίσθημα.
Ο Ολυμπιακός πρωταγωνιστεί σε όλα τα αθλήματα στην Ευρώπη. Πως αισθάνεσαι που σήκωσες μπροστά στον κόσμο τις Ευρωπαϊκές κούπες:
“Αυτό το συναίσθημα δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είδικά όταν πήραμε το ευρωπαϊκό του 2015 που το κολυμβητήριο ήταν ένα “τρελοκομείο”! Είναι κάτι που όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτή η στιγμή θα είναι χαραγμένη στην μνήμη μου. Βέβαια όλο αυτό οφείλεται στην διοίκηση και τον κ. Κουντούρη που στηρίζει όλα τα τμήματα. Είναι βασικό να νιώθεις ότι σε πιστεύουν, ότι είναι δίπλα σου και γενικά σε εμπιστεύονται. Είμαστε όλοι πολύ ευχαριστημένοι. Και επίσης μην ξεχνάμε πως όταν δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα που να σε απασχολούν τότε μπορείς να αποδώσεις ακόμη περισσότερο στα αγωνιστικά. Στο 100% και ακόμη παραπάνω για αυτούς τους ανθρώπους που πραγματικά το κάνουν γιατί το ευχαριστιούνται κι όχι από απλή υποχρέωση. Για αυτό και εμείς προσπαθούμε να δίνουμε το κάτι παραπάνω”.
Ποια είναι η συμβουλή που θα έδινε στις νεότερες παίκτριες ώστε να φτάσουν μία μέρα στις επιτυχίες και τις διακρίσεις:
“Η συμβουλή που δίνω είναι σκληρή δουλειά, το κεφάλι κάτω, υπομονή και επιμονή και να βάζουμε στόχους. Όταν έχεις στόχους και τους πιστεύεις πρώτα από όλα ο ίδιος, μπορείς να τα καταφέρεις. Νομίζω πως ο συνδυασμός δουλειάς και στόχου με ότι αυτό συνεπάγεται, κάποιες φορές πρέπει να είσαι εγωιστής και κάποιες φορές πρέπει να ξεχνάς πως είσαι μόνος σου αλλά ότι είσαι μια ομάδα, όλα αυτά διαμορφώνουν χαρακτήρα. Σε ένα ομαδικό άθλημα ο χαρακτήρας διαμορφώνεται από τα παιχνίδια αλλά πάντα ο στόχος σε συνδυασμό με την δουλειά μπορεί να σε οδηγήσουν να καταφέρεις τα πάντα”
Αν σου ζητούσαμε να μας πεις μία δύσκολη και μία ευχάριστη στιγμή, ποιες θα ξεχώριζες από τα χρόνια που βρίσκεσαι στον Ολυμπιακό:
“Η μεγαλύτερη ευχάριστη στιγμή για εμένα είναι το ευρωπαϊκό του 2015 οπότε και το σηκώσαμε μέσα στο σπίτι μας. Είναι ότι καλύτερο έχω ζήσει. Ήταν μαγευτικές και οι στιγμές και οι εικόνες και το πως έγινε και απέναντι σε ποια ομάδα έγινε και όλα αυτά… Απίστευτο. Τώρα άσχημη στιγμή θα έλεγα ίσως το περσινό Φάιναλ Φορ που δεν τα καταφέραμε με δικά μας λάθη να βρεθούμε στον τελικό και φυσικά ο φετινός τελικός.
Αν έστελνες ένα μηνυμα για του χρόνου, μία υπόσχεση στον κόσμο τι θα έλεγες:
“Εμείς θα είμαστε πάντα εδώ. Όπως μας έχετε μάθει όλα αυτά τα χρόνια και όπως σας έχουμε μάθει και εμείς. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό γιατί ο Ολυμπιακός είναι μία μεγάλη ομάδα και αποτελεί μεγάλη τιμή για εμένα να αγωνίζομαι σε αυτόν τον σύλλογο. Δίνουμε και δίνω κι εγώ ότι έχουμε κι ότι δεν έχουμε, κι όσο συνεχίζω να παίζω σε αυτήν την ομάδα αυτό το πράγμα θα κάνω”.
Δείτε την συνέντευξη:
