Ώρες και στιγμές, διαβάζοντας αυτήν την τεράστια και γραμμένη με χρυσά γράμματα, ιστορία του Ολυμπιακού, εμείς οι νεότεροι νιώθουμε τόσο “ριγμένοι” που γεννηθήκαμε αργά και δεν ζήσαμε και κάποιες από τις θρυλικές ομαδάρες, όπως εκείνη του Μπούκοβι.
Οι πραγματικά τυχεροί που έζησαν του Μπούκοβι την ομαδάρα, που λένε Ολυμπιακάρα, όπως λέει και το τραγούδι, θα έχουν σίγουρα να θυμούνται τον αγώνα απέναντι στον Πανσερραϊκό που έγινε σαν σήμερα, 5/6/1966! Κι όταν λέμε θα τον θυμούνται, αυτό δεν είναι μόνο επειδή το έζησαν, αλλά και επειδή… επέζησαν!
Τι εννοούμε; Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά!
Ο Ολυμπιακός προπορεύεται, απομένουν τρία παιχνίδια και όλα τα λεφτά είναι στο εκτός έδρας παιχνίδι με τα Τρίκαλα. Το ματς κόντρα στον Πανσερραϊκό, εθεωρείτο ήδη κερδισμένο για του Μπούκοβι την ομαδάρα.
Ο Ολυμπιακός κατεβαίνει στο Καραϊσκάκη να παίξει έχοντας στην σύνθεσή του τους Φρονιμίδη, Μίληση, Παυλίδη, Ζαντέρογλου, Αγανιάν, Γκαϊντατζή, Πολυχρονίου, Βασιλείου, Γιούτσο, Σιδέρη και Μποτίνο.
Νωρίς νωρίς, στο 10′, ο Σιδερης με φαλτσαριστό φάουλ κάνει το 1-0, κι ακόμα κι όταν ο Μπιτζίδης ισοφαρίζει με μακρινό σουτ μετά 9 λεπτά κανείς δεν ανησυχεί. Η περιοχή του Καρυπίδη παίρνει φωτιά, γίνονται άπειρα σουτ, κεφαλιές, αλλά πότε οι αμυντικοί, πότε τα δοκάρια, πότε ο ίδιος αποκρούουν όσα δεν βγαίνουν άουτ! Να σε πιάνουν τα… διαόλια σου!!! Η μπάλα δεν έμπαινε στα αναθεματισμένα δίχτυα του Πανσερραϊκού με καμία δύναμη!
Τί έπρεπε να γίνει; Να… μπει κάποιος με την μπάλα στα δίχτυα! Και έτσι κι έγινε! Το έκανε ο Νίκος Γιούτσος που γενικώς… έμπαινε!!! Και μπήκε, όπως ακριβώς το γράφουμε, με την μπάλα στα δίχτυα για το 2-1!
Το έκανε!!! 2-1! Ένα γκολ, ένα πρωτάθλημα!
Την ιδια στιγμη οι παίκτες του Πανσερραϊκού σωριάζονται στο χόρτο γιατί υποβιβάζονταν, ο Γιούτσος αποθεώνεται και για όσους το θυμούνται, ο Γκαϊντατζής* φεύγει πίσω από το τέρμα προς την Θυρα 7 και πέφτει με βουτιά στην λιμνούλα του στιπλ που ευτυχώς ήταν γεμάτη!
Την ίδια ώρα στις εξέδρες ο κόσμος παραληρεί, δακρύζει, λιποθυμάει!!! Ήταν τέτοιο το πάθος και η ένταση αυτής της στιγμής που πραγματικά αρκετοί έχασαν τις αισθήσεις τους μετά το γκολ.
Ο Ολυμπιακός είχε πετύχει μία νίκη από αυτές που του χάρισαν το προσωνύμιο Θρύλος! Μία μεγάλη νίκη από μία μεγάλη ομαδάρα… Του Μπούκοβι την ομαδάρα που λένε Ολυμπιακάρα!
