Πλέον μπήκαμε στην τελική ευθεία του δρόμου για το Φ4 του Βελιγραδίου και μπροστά στον Ολυμπιακό στέκεται εμπόδιο η Ζάλγκιρις Κάουνας. Πιο ύπουλο αντίπαλο δεν θα μπορούσαν να έχουν οι Πειραιώτες.
Σε πολλές συζητήσεις με αρκετούς φίλους, εδώ και καιρό ευχόμουν να μην είναι οι Λιθουανοί αντίπαλοι μας.
Δεν θα μπώ σε τεχνικά θέματα,αλλά θα γράψω τις σκέψεις μου καθαρά σαν φίλαθλος του μπασκετ. Η Ζάλγκιρις είναι μακράν, της δεύτερης, η πιο απρόβλεπτη ομάδα και δεν ταιριάζει σε καμία περίπτωση στο στιλ των Πειραιωτών.
Eίναι μία ομάδα η οποία είναι ξεκάθαρα δημιούργημα του προπονητή της με παίκτες όχι σταρ ,αλλά πραγματικά “εργαλεία” που έχουν άγνοια κινδύνου και αυτό τους κάνει ακόμα πιο επικίνδυνους . Λατρεύει το σετ παιχνίδι και δεν θα της δείς να λατρεύει τον γρήγορο ρυθμό.
Ο Ολυμπιακός, από την άλλη, βγάζει αστάθεια σε κομμάτια των αγώνων του και αυτό από μόνο του είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Μέσα σε όλα, οι Πειραιώτες οφείλουν να μην τα περιμένουν όλα από τον Σπανούλη, αλλά στην εξίσωση να μπούν και οι άλλοι παίκτες. Οπως ΠΧ. ο Μπράουν . Ο Αμερικανός μοιάζει έξω από τα νερά του και στο ματς της Παρασκευής ήταν από τους χειρότερους παίκτες.
Και γενικά όπως έχω ξαναγράψει οι Αμερικανοί της ομάδας θα πρέπει να την πάρουν και λίγο στις πλάτες τους και όχι μόνο ο Σπανούλης.
Βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε και όπως σωστά είπε ο Σφαιρόπουλος, η ομάδα κάποια στιγμή θα πρέπει να παίξει και πλήρης. Δύο φορές που έπαιξε με τη Ζάλγκιρις αυτό ήταν με μείον τέσσερις παίκτες. Στα πλέι οφ οι τραυματίες θα εχουν επιστρέψει, ο Ολυμπιακός θα είναι ακόμα πιο δυνατός ,αλλά θα πρέπει να “ζυγίσει” καλά τα πράγματα γιατί η Ζάλγκιρις του Γιασικεβίτσιους δεν θυα είναι εύκολη υπόθεση.
