Ζουν και αναπνέουν για τον Ολυμπιακό: Να τους ακούτε!

Ζω για τον Ολυμπιακό, αναπνέω για τον Θρύλο, είναι μέρος της ζωής μου, είναι μέλος της οικογένειας μου. Αυτές οι σκέψεις μου ήρθαν το πρωί όταν αντίκρισα έναν άνθρωπο σε κάποιο καφέ στο Ικόνιο, ο οποίος πιθανότατα πήγαινε για το μεροκάματο στην επισκευαστική βάση του Περάματος. Φορούσε εργατική φόρμα, η οποία είχε στην πλάτη κεντημένο το σήμα του Ολυμπιακού. Λογικά την είχε φτιάξει μόνος του αφού στο εμπόριο δεν κυκλοφορούν.

Βλέποντας τον σκέφτηκα πάλι την καθημερινότητα του, η οποία σίγουρα δεν διαφέρει από αυτήν αρκετών οπαδών της ομάδας. Στιγμές περηφάνιας αλλά και στεναχώριας, μέρες με όρεξη μετά από ένα μεγάλο αποτέλεσμα αλλά και μέρες που δεν θες να πας στη δουλειά αφού κάτι δεν πήγε καλά την προηγούμενη μέρα στην ομάδα, καβγάδες (με την καλή έννοια) με τους συναδέλφους αλλά και φίλους.

Την συγκεκριμένη κατηγορία δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω ούτε οπαδική ούτε φίλαθλη. Είναι κάτι άλλο, είναι η κατηγορία «Ζω και αναπνέω για τον Ολυμπιακό». Είναι η κατηγορία που δεν κοιμήθηκε το βράδυ του Τελαβίβ, ούτε την μέρα που φύσηξε ο αέρας με την Γιουβέντους, ούτε το πρόσφατο βράδυ στο Αννόβερο όπου χάθηκε ο ευρωπαϊκός τίτλος στο έκτο πέναλτι. Εννοείται πως αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει διαφορετικούς τύπους ανθρώπων…Κάποιοι είναι ψύχραιμοι, άλλοι γκρινιάρηδες, κάποιοι αισιόδοξοι και άλλοι απαισιόδοξοι αλλά όλοι με ένα κοινό όραμα: Το καλό του Ολυμπιακού. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι σαν τον κύριο με την φόρμα που ζουν και αναπνέουν για τον Ολυμπιακό χρήζουν σεβασμού  ό,τι και να λένε εν θερμώ γιατί η μόνη τους έννοια είναι το καλό της ομάδας.

Να τους ακούτε και να τους σέβεστε.