Κακά τα ψέματα και ας πούμε αλήθειες. Ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού από τον ΠΑΟΚ ,έτσι όπως ήρθε, δεν είναι κανενός άλλου έργο από τις επιλογές του προπονητή του που δυστυχώς έχει χάσει τη μπάλα τον τελευταίο καιρό.
Το βράδυ της Τετάρτης , ο Ολυμπιακός δεν αποκλείστηκε απλά από τον ΠΑΟΚ, αλλά από μία ομάδα η οποία έκανε τρεις αναγκαστικές αλλαγές μέσα στο παιχνίδι ,ελέω τραυματισμών.
Ο Μαρτίνς ,με λίγα λόγια, έκανε μάγκα τον Λουτσέσκου που αν βάλουμε το ματς σαν παρτίδα σκάκι ο Ρουμάνος έκανε ρουά ματ στον Πορτογάλο που στα μάτια μου έχασε κανονάκι για τη συνέχεια.
Αργές αλλαγές και γενικά αργή αντίδραση την ώρα που ο Ολυμπιακός έψαχνε γκολ παίζοντας εντός έδρας και ο ΠΑΟΚ έψαχνε τις στιγμές για να “χτυπήσει” σαν κόμπρα τον αντίπαλο του. Ευτυχώς εκεί ήταν ο Βατσλίκ και τις περισσότερες φορές ο Σωκράτης .
Το ότι πήρε την ευθύνη ,για ακόμα μία φορά ο Μαρτίνς, συγνώμη αλλά δεν μου λέει τίποτα. Το ίδιο με την Αταλάντα, το ίδιο με τον Παναθηναϊκό, τώρα με τον ΠΑΟΚ. Καλή η ανάληψη ευθυνών αλλά οι συνεχείς ανάληψη αυτών των ευθυνών δεν κάνει και πολύ καλό όταν επαναλαμβάνεται.
Με λίγα λόγια ο προπονητής, που έχει καταφέρει τόσα σημαντικά πράγματα με την ομάδα, έχει κάνει ρεκορ και δεν είναι τυχαία ο προπονητής με τα περισσότερα παιχνίδια στον πάγκο σαν να τα έχει χάσει λίγο. Και το χειρότερο είναι ότι αυτό φαίνεται όλο και περισσότερο και στον ίδιο και στις κινήσεις του.
Πέρα από τον Μαρτίνς δεν μπορώ να μην πώ και για τις ευθύνες παικτών. Ο Σισέ ήταν και σήμερα κακός. Ο Λαλά ευθύνεται για το ότι έχασε τον Ολιβέιρα στη φάση του 1-1,ενώ ότι επιθετική ενέργεια πήγε να βγάλει τις περισσότερες φορές δεν του βγήκε. Ο Ρεάμπτσιουκ είναι ο γνωστός μαχητής αλλά πέραν τούτου δεν μπόρεσε να βγάλει δύο σωστές σέντρες. Ο Αγκιμπού είναι όλο και χειρότερος και αν ήμουν ο Μαρτίνς θα τον έστελνα διακοπές.
Τώρα πλέον ο Ολυμπιακός πρέπει να μαζέψει τα κομμάτι της απελπισίας και της στεναχώριας ,να τελειώσει με την υπόθεση Πρωτάθλημα και να σχεδιάσει την επόμενη σεζόν.
