Η αγάπη και ο σεβασμός που χαίρουν οι ομάδες του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι της διοίκησης του Ερασιτέχνη, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο είναι δεδομένη. Για τον Σύλλογο και φυσικά για τον κόσμο, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί επιθυμούμε το καλύτερο, προσμένουμε στο καλύτερο και για αυτό οι ομάδες, πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο.
Σήμερα όμως, θα πιάσουμε μία ομάδα από τον Ερασιτέχνη, εκείνη του βόλεϊ ανδρών. Μία ομάδα που έχει χαρίσει στον κόσμο απίστευτες συγκινήσεις, μεγάλες στιγμές, δάκρυα χαράς και κατέχει πάντοτε ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κάθε ερυθρόλευκου φιλάθλου. Οι περισσότεροι την γνώρισαν το 1996 όταν κατέκτησε το πρώτο Ευρωπαϊκό. Σε μία εποχή δηλαδή που ο Ολυμπιακός μεσουρανούσε σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ και έβλεπε και τα άλλα τμήματά του να παίρνουν πολύ δυναμικά μπρος.
Οι νεότεροι το έζησαν το 2005 στο Ειρήνης και Φιλίας όταν διέλυσε Ντούκλα Λίμπερετς και Ορτέκ για να κατακτήσει το δεύτερο Ευρωπαϊκό. Και είχαν ήδη αρχίσει οι… Κούπες οι πολλές και σε εγχώριο επίπεδο!
Το 2011 τα πράγματα όχι απλά άλλαξαν ριζικά, αλλά ο μεγάλος στόχος ήταν να αρχίσει το τμήμα να ανεβαίνει επίπεδα. Και άρχισε να γίνεται με μεθοδικότητα, με πλάνο, με σπουδαίους παίκτες, με διοίκηση που πάνω από όλα ήταν έτοιμη να επωμιστεί και κάποιες οικονομικές, διόλου ευκαταφρόνητες, θυσίες για να επιτευχθεί ο στόχος, με αγάπη για τον Ολυμπιακό και φυσικά πάντοτε με την συμβολή του Βαγγέλη Μαρινάκη που έχει δείξει όχι απλά αγάπη αλλά και τεράστια ευαισθησία για το βόλεϊ και τον Ερασιτέχνη γενικότερα.
Μέσα σε όλο αυτό το πλάνο, κοινός παρονομαστής κάθε προσπάθειας ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο κόσμος που όχι μόνο δίνει βροντερό “παρών” κάθε φορά, αλλά έχει βάλει πλάτη στις ομάδες και ειδικά σε αυτή του βόλεϊ.
Γίνεται λοιπόν με αυτά τα δεδομένα, να μην μπορούμε να διαβάσουμε τα σημεία των καιρών;
Το τελευταίο πρωτάθλημα της ομάδας βόλεϊ ήταν το 2014. Δύο χρόνια πριν δηλαδή, τα οποία είναι πάρα, μα πάρα πολλά χωρίς τον μεγαλύτερο τίτλο της Ελλάδας. Πολλά είναι τα δύο χρόνια για την μεγάλη προσπάθεια που έχει γίνει αλλά φέτος αυτό μοιάζει κάτι παραπάνω από βεβαιο πως θα μπει το νερό στο αυλάκι. Ο κόσμος το περιμένει, οι παίκτες είναι κάτι παραπάνω από έτοιμοι με το μαχαίρι στα δόντια και πηγαίνουν να πάρουν την πρώτη νίκη για να ακολουθήσουν άλλες δύο.
Γίνεται να μην διαβάσουμε τα σημεία των καιρών και σε αυτήν την αναμέτρηση; Λιγκ Καπ, Κύπελλο βόλεϊ μέσα στην Θεσσαλονίκη, κατακτήσεις που ξεκίνησαν από το 2015 μέχρι φέτος. Πως να μην περιμένουμε λοιπόν από αυτή την ομάδα να επιστρέψει στην κορυφή της Ελλάδας και τυπικά;
Καλή επιτυχία Θρύλε!
