Η ημέρα που ξημέρωσε σήμερα, ήταν, είναι και θα είναι πάντα ξεχωριστή για εμάς. Για τον Ολυμπιακό μας και για τον κάθε φίλαθλό του σε αυτή τη γή. Είναι η ημέρα που στον αγωνιστικό χώρο τα ερυθρόλευκα κοντράρονται με τα πράσινα. Με άλλα λόγια, το μεγάλο ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού. Η μητέρα των μαχών όπως έχει χαρακτηριστεί εδώ και πολλά χρόνια, το “αιώνιο” ντέρμπι ανάμεσα στις δύο αυτές ομάδες.
Μπορεί τα τελευταία χρόνια τα πράγματα να έχουν κάπως αλλάξει. Σαν Ολυμπιακοί έχουμε γράψει πάμπολλες φορές ότι τον Παναθηναϊκό εμείς τον θέλουμε δυνατό. Είναι επιθυμία όλων μας. Γιατί μόνο με έναν δυνατό Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός γίνεται ακόμη πιο δυνατός, ακόμη πιο καλός. Οι “αιώνιοι” αντίπαλοι μας διανύουν μία από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας τους, με πολλά οικονομικά προβλήματα, με τους φίλους της ομάδας να είναι πολύ απογοητευμένοι και με μία “διοίκηση” η οποία τον έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού και κάνει κάθε προσπάθεια να τον… βοηθήσει να κάνει ένα βήμα… μπροστά!
Αλλά…
Υπάρχει ένα τεράστιο “αλλά” το οποίο έχει αποδειχθεί πάντα σε αυτά τα παιχνίδια. Με το σφύριγμα του διαιτητή, δεν ισχύει τίποτα. Κατά κάποιο μαγικό τρόπο, τα προβλήματα για 90 λεπτά σταματούν και το ντέρμπι ξαναγίνεται ντέρμπι. Από αυτά που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί και για αυτό το λόγο ακριβώς λέγεται “ντέρμπι”. Αγώνας αμφίρροπος. Ίσως φαντάζει κάπως οξύμωρο, αλλά έχουμε φτάσει σε σημείο οι Ολυμπιακοί να δείχνουν μεγαλύτερο σεβασμό στον “αιώνιο” αντίπαλο από ότι εκείνοι που τον διοικούν. Κι αυτό συμβαίνει γιατί αυτό το ντέρμπι είναι το δικό μας, το παντοτινό ντέρμπι. Που κάθε χρόνο θα περιμένουμε με ξεχωριστή αγωνία ότι και αν συμβαίνει, σε όποια θέση κι αν βρίσκεται ο Ολυμπιακός, σε όποια θέση κι αν βρίσκεται ο Παναθηναϊκός.
Και το περιμένουμε πολύ αυτό το ντέρμπι! Πάντα θα το περιμένουμε. Πρόκειται για τον δικό μας “αιώνιο” αντίπαλο. Αν σκεφτούμε ότι πρέπει να “λυπηθούμε” ή οτιδήποτε άλλο, τότε την πατήσαμε. Και αν στραβώσει κάτι, ο Ολυμπιακός μας χάνει πολύ περισσότερα από ένα παιχνίδι. Είναι ντέρμπι. Η φανέλα απάνω από τη μία πλευρά έχει τον δαφνοστεφανωμένο και από την άλλη το τριφύλλι. Είναι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΌΣ. Είναι και έξτρα το κίνητρο για να πάρουμε μία μεγάλη νίκη που τη χρειαζόμαστε. Καθώς έξι χρόνια είναι πάρα πολλά για μία νίκη που θα πανηγυριστεί. Το 2015 όπως θυμόμαστε όλοι, παιχνίδι δεν έγινε μιας και διακόπηκε προτού καν αρχίσει με υπαιτιότητα του Παναθηναϊκού.
Είναι κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι. Είναι κάτι παραπάνω από μία αναμέτρηση 90 λεπτών. Είναι η… ιστορία της ποδοσφαιρικής μας ζωής! Ο αιώνιος αντίπαλος που με νίκη απέναντί του υπάρχει κάτι παραπάνω που θα κρατήσουμε από την εκάστοτε σεζόν. Έτσι λοιπόν πάμε και σήμερα. Σαν Ολυμπιακός, όπως πρέπει.
