Ας ξεκινήσω με το …καυτό σχόλιο ότι η πιο μεγάλη ώρα για τον Ολυμπιακό, μέχρι την επόμενη , είναι το ντέρμπι του Σαββάτου με τον Παναθηναϊκό. Ενα παιχνίδι που θα κρίνει το πόσο ζωντανή θα παραμείνει η ομάδα μέχρι το επόμενο ντέρμπι με την ΑΕΚ για το Πρωτάθλημα αλλά και το αν έχει απάντηση μετά το 3-0 στην ΟΠΑΠ Αρένα αλλά και με φόντο τα πλέι οφ.
Το 3-0 επί της Λαμίας ήταν μία ακόμα απόδειξη ότι η ομάδα θα βρίσκει τρόπο να διαχειρίζεται τέτοια ματς και να τα παίρνει με όπλο την ποιότητα του ρόστερ. Ακόμα και σε αυτό το ματς ο Ολυμπιακός έβγαλε αμυντικές παθογένειες που εμφανίζει σε όλα τα ματς είτε σε μεγάλο χρονικό διάστημα, είτε σε μικρό.
Με λίγα λόγια και θα το πω ,απόλυτα και ξεκάθαρα, ότι για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να μπει ακόμα πιο δυνατά για το Πρωτάθλημα ,θα πρέπει να γίνει πιο σκληρός στη μεσαία του γραμμή και οι αποστάσεις της μεσαίας γραμμής με τους στόπερ να μην είναι χαώδης Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να είναι aggressive και να θυμίζει την ομάδα επί εποχής Μαρτίνς που η μεσαία γραμμή ήταν το Α και το Ω.
Και επειδή, πλέον, έρχεται ο Παναθηναϊκός, οι “ερυθρόλευκοι” θα πρέπει να παίξουν πολύ καθαρό μυαλό-προσήλωση και στόχο κάτι που είχαμε δει στη Λεωφόρο εκεί όπου άδικα οι Πειραιώτες δεν πήραν τους τρεις βαθμούς.
Τι άλλο είδαμε στη Λαμία;Επιτέλους δημιουργία απο τα αριστερά και μία σκληράδα στην άμυνα από τον Ραμόν ο οποίος βγάζει γούστα αλλά θα πρέπει να έχει συνέπεια και συνέχεια. Κατα τα άλλα , ο Μπακαμπού, αθόρυβα έφτασε τα 11 γκολ ,ο Μπιέλ έδειξε ότι είναι καλά σε ένα κρίσιμο σημείο ,ενώ ο Γκάρι ξαναέβγαλε τραυματισμό και χάνει τον Παναθηναϊκό.
Στον αντίποδα, ο Κανός δείχνει ότι είναι ένας παίκτης που δίνει ποιότητα και πλάτος στα άκρα , όντας ένας παίκτης που παίζει για την ομάδα και το σύνολο και όχι για τον εαυτό του. Ας το κρατήσουμε αυτό.
