Την πρώτη χαρά την πήραμε όταν μάθαμε πως ο Κώστας Φορτούνης είπε το μεγάλο “ναι” για να συνεχίσει στην ομάδα της καρδιάς του. Στην ομάδα που αναδείχθηκε, στην ομάδα που δούλεψε να φτάσει πιο ψηλά και που πλέον, όντας ποδοσφαιρικά πιο ώριμος είναι έτοιμος να την φτάσει ποδοσφαιρικά πιο ψηλά, έτοιμος να επωμιστεί το βάρος της φανέλας για μία ακόμα φορά και το μεγαλύτερο βάρος που φέρει το περιβραχιόνιο ενός αρχηγού του Ολυμπιακού.
Χθες ήταν η επιβεβαίωση. Και τυπικά, ο Κώστας έβαλε την υπογραφή του στο πλουσιοπάροχο συμβόλαιο που του υποσχέθηκε ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Συμβόλαιο το οποίο αν δεν έχεις υψηλές προσδοκίες και υψηλές βλέψεις για την ομάδα, δεν το δίνεις. Όμως ο διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού έχει απ’ όλα για την ομάδα. Για αυτό και κράτησε την σημάια στον ιστό της. Έναν παίκτη εγνωσμένης αξίας, με πλούσιο ταλέντο και σπάνιες ικανότητες, πραγματα που δύσκολα βρίσκεις σε “πακέτο” ενός Έλληνα ποδοσφαιριστή. Αυτός είναι ο ένας Κώστας, που θα μείνει κοντά μας να παλέψει για να γίνει ο Ολυμπιακός ακόμα πιο μεγάλος και να επιστρέψει στην κορυφή.
Από την άλλη, τις τελευταίες μέρες ήταν κι ένας άλλος Κώστας στο προσκήνιο. Ένας Κώστας που επίσης είχε δεχθεί πρόταση από τους αδελφούς Αγγελόπουλους η οποία ήταν μεταξύ 5,3 και 5,4 εκατομμυρίων ευρώ για την ίδια χρονικά διάρκεια, βελτιωμένη δηλαδή κατά περίπου 100 χιλιάδες ετησίως. Η υπέρβαση έγινε από τους διοικητικούς ηγέτες της ΚΑΕ, αλλά ο ίδιος για κάποιο λόγο, όποιος κι αν ήταν αυτός, “φυγομάχησε”. Δεν είπε το “ναι” να επιστρέψει στον Ολυμπιακό και να γίνει ένας από τους μπροστάρηδες στην προσπάθεια του Θρύλου να επιστρέψει στην κορυφή.
Όποιοι κι αν ήταν οι λόγοι του, ο Σλούκας – που διαμαρτυρόταν ότι δεν έπαιζε κιόλας στην Φενέρ όσο θα ήθελε – δεν ήρθε, αλλά ο Φορτούνης που ήδη ήταν εκ των ηγετών του Θρύλου, έμεινε να παλέψει.
Και κάπου εδώ τελειώνουν τα πάντα. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα από τα δύο πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν την τελευταία εβδομάδα για το πόσο πιστεύει καθένας στην ομάδα που του ανοίγει διάπλατα έναν ηγετικό δρόμο. Και φάνηκε ποιος έχει τα κότσια να δεχθεί να γίνει ηγέτης. Δεν είναι πάντα χρηματικό το θέμα… Είναι να έχεις και κάτι παραπάνω από “εγωισμό” για να τα καταφέρεις να βγεις μπροστάρης και να επαναφέρεις μια ομάδα στην κορυφή.
