Είχαμε γράψει σε ανύποπτο χρόνο ότι ο Πέδρο Μαρτίνς ήταν μία από τις μεγαλύτερες νίκες του Ολυμπιακού, πέρα από τα τρίποντα και τις επιτυχίες που έγιναν πέρυσι , έστω και αν δεν κατακτήθηκε κάποιος τίτλος. Γιατί το πλέον σημαντικό ήταν η δουλειά που φαινόταν να γίνεται.
Ο Πορτογάλος, χωρίς να ρισκάρει σε μεγάλο βαθμό και μένοντας πάντα πιστός στα “θέλω” του και το δόγμα που ακολουθεί για την ομάδα δείχνει και φέτος ότι θα δούμε όμορφα πράγματα από τους “ερυθρόλευκους”. Μία ομάδα που θα παίζει ωραίο ποδόσφαιρο το οποίο όλοι και πρώτα από όλους- πέρα από τον Βαγγέλη Μαρινάκη και ο Πέδρο Μαρτίνς, θα συνδυαστεί με τίτλους.
Κάτι που φάνηκε απόλυτα και ξεκάθαρα από το “όχι” που είπε στην Αλ Χιλάλ και μάλιστα δύο φορές και με πολλά χρήματα. Οτι κάνει ο Πορτογάλος είναι μετρημένο και υπολογισμένο. Ακόμα και οι “γκρίνιες” που ακούγονται για κάποιες επιλογές τον δικαιώνουν, όπως του Μπουχαλάκη και του Γκερέρο. Δύο “τίμιοι” παίκτες οι οποίοι δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Η παρουσία των Αλέν και Μπενζιά θα δώσει δυναμική στην ομάδα, αλλά κανείς απο τους δύο δεν θα μπει άναρχα στην ομάδα. Ο Γάλλος κίπερ, άλλωστε, έχει μπροστά του τον Σα , ο Αλγερινός δεν προλαβαίνει την Μπασακ. Αλλωστε μην ξεχνάτε ότι ο Μαρτίνς δεν αλλάζει εύκολα την ομάδα. Μην ξεχνάτε πόσο καιρό έκανε για να μπει στην ομάδα ο Γκιγέρμε, ακόμα και ο Σα ,ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τον Ελ Αραμπί.
Πρέπει- όμως – να πούμε και ένα Μπράβο στον κόσμο. Που κατακαλόκαιρο γέμισε το Καραϊσκάκη και έδειξε ότι ΚΑΙ φέτος θα είναι ο 12ος παικτης ..Και όπως όλα τελειώνουν έτσι αρχίζουν άλλωστε που λεει και το τραγούδι…
