Για δεύτερη φορά στην καριέρα του, ο Κώστας Σλούκας αποφασίζει να φύγει για τον Ολυμπιακό για να γυρίσει στην αγαπημένη του Φενέρ,όπως όλα δείχνουν. Νίκησε ,τελικά, ο εγωισμός και όχι η αγάπη για την ομάδα .
Βλέπω και ξαναβλεπω το βίντεο με την ανανέωση του Πρίντεζη. Την τελευταία του. Και με πιάνει μια συγκίνηση,ένας κόμπος στην καρδιά. Βλέπεις ένα παλικάρι δύο μέτρα να κλαίει,να συγκινείται που για ακόμα μια χρονιά θα φορούσε την ιερή ερυθρόλευκη. Και αν κάποια στιγμή ,πριν πάει στη Μάλαγα ο ίδιος ίσως και να αδικήθηκε. Είπαμε,όμως,αγάπη και σεβασμός για το σήμα ,το έμβλημα,τον κόσμο όλο τον οργανισμό.
Ο Σλούκας, ωστόσο, επέλεξε να είναι πιο επαγγελματίας,πιο στυγνός. Και μέσα σε όλα φάνηκε πως ήθελε να έχει λόγο και στον σχεδιασμό. Κάτι το οποίο δεν μειώνει μόνο τον ίδιο αλλά και τους Αγγελόπουλους που έκαναν αγώνα και για να τον φέρουν πίσω και για να τον κρατήσουν..
Ο Μπαρτζώκας ωστόσο, δεν έκανε πίσω με Σπανούλη και Πρίντεζη. Δεν θα έκανε πίσω με τον Σλουκα που είχε παράπονα από τη διαχείριση του έχοντας,στα δύο τελευταία χρόνια, τις καλύτερες του σεζόν στην καριέρα του και αυτό είναι By the Numbers ,όπως αναφέρει και ένα εξαιρετικό άρθρο του συναδέλφου Χρήστου Ρομπολη στο sport fm κάτι το οποίο καταρέει το αφήγημα περί αδικίας..Εκτός και αν ο Μπαρτζώκας τον μαστίγωνε μέσα στα αποδυτήρια η τον χτύπαγε και δεν το ξέρουμε.
Όλες οι αποφάσεις στα κρίσιμα ματς πάρθηκαν από τον Σλουκα,εκείνος ήταν που τελείωνε τα ματς ,εκείνος γινόταν και πρωταγωνιστής και Game changer…
Oταν ο Σλούκας θα γίνει προπονητής και θα βρει μπροστά του ένα …Σλουκα τότε θα καταλάβει τη δύναμη της ευθύνης που κουβαλάει ένας προπονητής που πρέπει να διαχειριστεί πράγματα και χαρακτήρες. Ίσως τότε ,φορώντας κοστούμι, να καταλάβει πόσο λάθος είναι ο εγωισμός.. Αργότερα, θα καταλάβει και πως στο βωμό του εγωισμού έχασε την ευκαιρία να μπει στο πάνθεον των Θρύλων του Θρύλου..Και δυστυχώς,ο Κωστής γκρέμισε σαν Lego αυτό που έχτισε με υπομονή και δουλειά όταν γύρισε το 2020 σε δύσκολες συνθήκες.
Κρίμα ρε Κωστή…….
