Έχει περάσει κάμποσος καιρός από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει παρατήσει ότι κάνει και να έχει σηκωθεί πάνω να τραγουδάει ρυθμικά το όνομα ενός ποδοσφαιριστή που θα φορέσει την φανέλα του Ολυμπιακού. Η γενιά των υπερήφανων πενηντάρηδων θα θυμάται τον κακό χαμό που έγινε με τον Λάγιος Ντέταρι στο δημαρχείο του Πειραιά όταν εκείνος ήρθε στον Ολυμπιακό. Η επίσης υπερήφανη γενιά των σαραντάρηδων θα θυμάται της μουρλής το πανηγύρι που έγινε όταν ήρθαν οι Σοβιετικοί στον Ολυμπιακό και μάλιστα μέσα σε μία περίοδο που ο Ολυμπιακός “χτυπιόταν” από σαράντα μπάντες και τον κρατούσαν με νύχια και με δόντια μακριά από τα πρωταθλήματα. Θα θυμάται η επίσης υπερήφανη γενιά των σημερινών τριαντάρηδων και κάτι, την μεταγραφική – ατομική – βόμβα μεγατόνων που έσκασε με τον Ζιοβάνι το 1999 και με τον Ριβάλντο το 2004!
Το 2010, ο Κέβιν Μιραλάς έπιανε λιμάνι. Ένας ποδοσφαιριστής που τότε τον γνωρίζαμε όλοι από την ματσάρα που είχε κάνει κόντρα στον Ολυμπιακό με την Σεντ Ετιέν. Ποιος όμως μπορούσε να το φανταστεί ότι αυτός ο παίκτης θα γινόταν ένας από τους πιο εμβληματικούς παίκτες της σύγχρονης ιστορίας του Συλλόγου και πως θα λατρευόταν από τους φιλάθλους τόσο πολύ που από την ημέρα που έφυγε για εξωτερικό όλοι το πίστευαν πως θα τον ξαναέβλεπαν στα ερυθρόλευκα.
Ο Κέβιν έκανε θραύση με την ερυθρόλευκη αλλά όταν ήχησαν οι σειρήνες, ο Ολυμπιακός αναγκάστηκε να τον δώσει. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό που πολλοί έλεγαν ότι αποτέλεσε τον μόνο λόγο για τον οποίο παραχωρήθηκε αλλά είναι και το ηθικό της υπόθεσης. Όταν έρχεται μία πρόταση από ομάδα και δη αγγλική για έναν ποδοσφαιριστή που έχει όλο το μέλλον μπροστά του, δεν έχεις και το δικαίωμα να του το αρνηθείς. Δεν μπορείς να του στερήσεις την ευκαιρία να ζήσει το όνειρό του και να πάει πιο ψηλά. Έφυγε ο Κέβιν, αλλά όλοι το πιστεύαμε πως θα ξαναγύριζε. Έστω κι αν θα κόστιζε πολλά χρήματα, αφού φαινόταν πως θα γινόταν ακόμα πιο παιχταράς από ότι ήταν!
Την ημέρα των Φώτων του 2018, ο Πειραιάς… φωταγωγήθηκε με την λάμψη και τα εκατομμύρια χαμόγελα των απανταχού φιλάθλων του Ολυμπιακού στο άκουσμα της σπουδαίας είδησης. Ο Κέβιν Μιραλάς επέστρεψε! Όχι επιστρέφει. Επέστρεψε. Είναι οριστικό, είναι τελεσίδικο και δεν ξεγίνεται. Είναι ένα “μπαμ” που λέμε από τα παλιά. Από αυτή την ιστοσελίδα είχαμε αναρωτηθεί πολλές φορές αν ζούμε ακόμη στην εποχή των “μπαμ” και, διάολε, ΝΑΙ! ΖΟΥΜΕ!!! Και ζούμε το όνειρό μας και πάλι μέ έναν ποδοσφαιριστή που λατρέψαμε, μας λάτρεψε και που με την υπέρβαση του Βαγγέλη Μαρινάκη ντύθηκε ξανά τα ερυθρόλευκα. Μία κίνηση που την ήθελε όλος ο κόσμος. Ένας παίκτης που μόνο ένας ανίδεος προπονητής (σόρι κύριε Αλαρντάις και κύριε Κούμαν) δεν θα τον χρησιμοποιούσε στην ομάδα του. Δεν πειράζει. Καλύτερα για εμάς.
Ήταν ένα μεγάλο μπαμ! Μία τεράστια μεταγραφή που σκόρπισε χαμόγελα, αναμνήσεις και πολλές πολλές προσδοκίες στον κόσμο του Ολυμπιακού! Είναι μία μεταγραφή που απλά σε ανεβάζει επίπεδο.
Κέβιν, καλώς όρισες στο Λιμάνι της Καρδιάς σου!
