“Το να πάρεις το αυτοκίνητο σου μέσα στα άγρια ξημερώματα της Πέμπτης απλά για να κάνεις ένα πέρασμα από το γήπεδο Καραϊσκάκη, εκεί που τέτοια ώρα το πιθανότερο είναι να συναντήσεις καμιά γάτα να περνοδιαβαίνει, ίσως να μην ακουστεί σε αρκετούς και το πιο νορμάλ πράγμα του κόσμου!
Σαφώς και δεν θα ακουστεί, αλλά για τον κάθε φίλαθλο του Ολυμπιακού, σίγουρα έχει μία λογική, αφού μπορεί να αποτελεί μία πράξη… νυχτερινής περισυλλογής“.
Με αυτά τα λόγια είχε ξεκινήσει ένα αντίστοιχο άρθρο του Redaroume πριν τον αγώνα του Θρύλου με την Οσμάνλισπορ (που μπορείτε να θυμηθείτε εδώ). Εμείς κάναμε και απόψε το καθιερωμένο γουρλίδικο πέρασμα από το Καραϊσκάκη, με το συναίσθημα και αυτή τη φορά να είναι το ίδιο…
Ο χώρος ήταν και πάλι έρημος, με την υγρασία και την ψύχρα που φέρνει η θάλασσα του Πειραιά να σε διαπερνά. Τα μαγαζιά κλειστά, τα φώτα σβηστά, όμως για μία ακόμα φορά “ένιωθες” πως όλα τα μυαλά και οι ψυχές των απανταχού φιλάθλων του Θρύλου βρίσκονταν και πάλι εκεί, κοντα με την δική σου παρουσία, μαζεμένα όλα στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Στο σπίτι που ζει και βασιλεύει ο Θρύλος του Πειραιά. Ο Ολυμπιακός μας.
Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με το παιχνίδι κόντρα στην Οσμάνλισπορ. Στην ομάδα έγιναν ανακατάξεις. Νέος προπονητής και νέα “παλιά” πρόσωπα που ο κόσμος όχι απλά λαχταρούσε να δει, αλλά πάντα περίμενε το κάτι παραπάνω.
Ο Βασίλης Βούζας και η ομάδα του έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν να κάνουν. Από κει και πέρα θα φανούν όλα στο Vodafone Arena. Η ψυχή της ομάδας δεν αλλάζει, αφού πάντα υπάρχει και βγαίνει μπροστά όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Αυτή είναι η ελπίδα μας. Να βγει αύριο για μία ακόμη φορά στην Κωνσταντινούπολη, στην δική μας Πόλη, στη Πόλη των χιλιάδων συγκινήσεων του Θρύλου, στην Πόλη των μεγάλων στιγμών.
Και μία σκέψη βρίσκει διέξοδο από τα χείλη μας: “Ξανακάντο ρε Θρύλε μου! Για το όνομα σου, για την δόξα σου, για το ατέλειωτο Ολυμπιακό σου μεγαλείο που πάντα θα είναι το πρώτο σε αυτήν εδώ την χώρα. Κάντο για μένα, κάντο για όλους τους Ολυμπιακούς της γης, όπου κι αν αυτοί βρίσκονται και καρδιοχτυπούν για την μεγάλη εκείνη στιγμή, εκείνη που θα δουν την μπάλα να καρφώνεται σε τουρκικά δίχτυα και να σου δίνει το προβάδισμα της πρόκρισης. Όπως είδαν τα μάτια μας τα γκολ του Καρίμ και του Ταρίκ πριν λίγες εβδομάδες.
Ίδιο συναίσθημα… Πάθος και δίψα για την πρόκριση με οδηγό τα λόγια του πρώτου μας Ύμνου:
“Πάντοτε νίκη το σύνθημά τους
η περηφάνεια στα μέτωπά τους,
μπαίνουν στο γήπεδο, αλλαλαγμός
Κόκκινο, Άσπρο, Ολυμπιακός”
