Είχα αρκετό καιρό να βλέπω τον Ολυμπιακό είτε χωρίς να έχω άγχος ,η να αισθάνομαι ότι θα είμαι σίγουρος πως ακόμα και όταν είναι πίσω στο σκορ ο Ολυμπιακός θα το γυρίσει. Αυτός είναι ο Θρύλος που ξέρουμε,που γουστάρουμε, και που προκαλεί τρόμο. Γράφει ο Redistas.
Βλέπεις τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο και καταλαβαίνεις ότι όλα θα πάνε καλά. Εβλεπες τον συμπαθή Μαρτίνεθ να χτυπάει παλαμάκια, μετά το 0-4 με τον ΠΑΟΚ, στο οποίο ο Ολυμπιακός έβαλε δύο γκολ λες και θα έσκαγε ο Γονίδης, η από την άλλη, τον Καρβαλιάλ να έχει μονίμως νεύρα και άγχος τα οποία σχεδόν πάντα, περνάνε στους παίκτες και τους επηρεάζουν.
Εχει γραφτεί απο διάφορους ότι το κλειδί είναι η μεσαία γραμμή και αυτό που κάνει τη διαφορά, ωστόσο τίποτα απο όλα αυτά δεν θα ίσχυε αν ο τύπος απο την άκρη του πάγκου δεν ενέπνεε τους παίκτες αλλά κυρίως δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει όταν επιβάλλεται να το κάνει.
Κάποιοι ,γνωστοί και μη εξαιρετέοι, έγραφαν για το..”στράβωμα” του Ορτα, η γενικά των Πορτογάλων επειδή έφυγε ο Καρβαλιάλ αλλά κοίτα που οι “στραβωμένοι” (γελάμε με ένταση) παίκτες βγάζουν τον καλύτερο τους εαυτό και κοίτα που ο Μεντιλίμπαρ έβαλε πέντε Πορτογάλους στην ενδεκάδα του που τον δικαίωσαν ΟΛΟΙ .
Μέσα σε όλα έχει καταφέρει να κερδίσει τον Ποντένσε και να τον κάνει ,ξανά, τον παίκτη που θαυμάζαμε αλλά και ξαναέδωσε ρόλο σε παίκτες που ήταν εκτός πλάνων όπως ο Ιμπόρα.. Δεν ξέρω αν θα έκανε το ίδιο σε περίπτωση που ο Καμαρά ξαναέμπαινε στο ρόστερ αν και αυτό το βλέπω κομματάκι δύσκολο.
Για τα τρολάκια που πιστεύουν και δεν ντρέπονται να γράψουν ότι η φάση του Ποντένσε δεν είναι πέναλτι ,ας το ξαναδούν το θέμα ενώ είναι απορίας άξιο τι περίμενε τέσσερα λεπτά ο Φωτιάς ,μετά το 2-1 του Ελ Κααμπί, από το VAR..Είναι να γελάει κανεις.
ΥΓ1: Τι νίκη ήταν αυτή των κοριτσιών μας απέναντι στις …αιώνιες Πελάτισσες στο μπάσκετ γυναικών;
ΥΓ2 : Θα είναι πιο γλυκό ΚΑΙ στο βόλει με μειονέκτημα έδρας το Πρωτάθλημα.
ΥΓ3: ΟΛΟΙ κοντά στην Κ19 για το ματς του Youth League με τη Λάνς
