Ο Παύλος Σαχτούρης γράφει για τον πρώτο αγώνα με την πρωταθλήτρια Βουλγαρίας και το «κλειδί» για την πρόκριση μέσα στο Ράζγκραντ.
Το πρώτο… ημίχρονο του ματς ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τη Λουντογκόρετς έγινε. Μένει ένα ακόμα. Με την αλλαγή του κανονισμού με το εκτός έδρας γκολ, το τέρμα του Αγκιμπού Καμαρά στο 87′ ήταν κάτι παραπάνω από πολύτιμο. Οι «ερυθρόλευκοι» θα πάνε στον επαναληπτικό της 10ης Αυγούστου με άλλο πλάνο. Εάν δεν είχαν ισοφαρίσει στο φινάλε, στο ματς του «Γ. Καραϊσκάκης», θα ήταν αναγκασμένοι να ρισκάρουν για να φτάσουν στη νίκη. Τώρα θα πάνε να την πάρουν χωρίς πίεση.
Η χθεσινή αναμέτρηση ήταν διδακτική. Η Λουντογκόρετς έδειξε πώς είναι μια ομάδα καλά δουλεμένη. Μια ομάδα που έχει έντονο ρυθμό στο παιχνίδι της. Μια ομάδα που ψάχνει τις αντεπιθέσεις. Αυτά είναι τα συν της. Όμως, έδειξε πώς είναι μια ομάδα που υπό καθεστώς πίεσης δεν αντέχει εύκολα. Στα πρώτα δέκα λεπτά, παρότι το «Γ. Καραϊσκάκης» δεν ήταν κατάμεστο, η πίεση των πρωταθλητών Ελλάδας την εγκλώβισε. Από την άλλη, μην ξεχνάμε πώς στα τελευταία λεπτά, όταν ο Ολυμπιακός την έκλεισε προς την περιοχή του Κάλινα, η πρωταθλήτρια Βουλγαρίας πέρασε δύσκολες στιγμές.
Το συμπέρασμα: αν την αφήσει ο Ολυμπιακός τη Λουντογκόρετς να κάνει το παιχνίδι της, θα έχει θέματα. Εάν την περιορίσει, αν δεν της επιτρέψει να κάνει το παιχνίδι της, θα την ξεπεράσει και θα προκριθεί στα πλέι οφ. Όλα λοιπόν έχουν να κάνουν με την απόδοση των πρωταθλητών Ελλάδας. Εκείνοι θα καθορίσουν τη μορφή και την εικόνα που θα έχει ο επαναληπτικός στο Ράζγκραντ.
Υ.Γ. Απέναντι σε μια ομάδα με κλειστή άμυνα, χρειάζεται και μπακ που να συμμετέχουν στο επιθετικό παιχνίδι και δύο καλά εξτρέμ. Αυτά έλειψαν στο χθεσινό ματς. Στη ρεβάνς της Βουλγαρίας, κατά την άποψή μου, ο Ολυμπιακός πρέπει να αγωνιστεί με διάταξη 4-3-3 και δύο κλασικά εξτρέμ.
