Η επιστροφή των διεθνών μετά τις υποχρεώσεις με τις Εθνικές ομάδες και η αντίστροφη μέτρηση για την προετοιμασία εν όψει του δύσκολου μήνα που έρχεται για τον Ολυμπιακό θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον ,μιας και υπάρχει αναμονή για παίκτες οι οποίοι ακόμα δεν έχουν παίξει ρόλο στην ομάδα αλλά βέβαια και για τους τραυματίες.
Στο Ρέντη ο Πέδρο Μαρτίνς βλέπει τους παίκτρες του καθημερινά να δίνουν τον καλό τους εαυτό και αφού θα κάνει το Σταυρό του για να έρθουν όλοι οι διεθνείς πίσω σώοι και αβλαβείς θα περιμένει από παίκτες που δεν έχουν προσφέρει αυτά που περιμένει η ομάδα να βγάλουν τον καλύτερο τους εαυτό και να δικαιολογήσουν το ντόρο που έχει γίνει για αυτούς.
Πρώτος και καλύτερος ο Ρόνι Λόπες . Ο Πορτογάλος άσος δεν έχει καταφέρει να παίξει ακόμα μεγάλο ρόλο στο ροτέισον της ομάδας μπαίνοντας είτε ως αλλαγή ,είτε όντας απλά στον πάγκο. Η ποιότητα του είναι μεγάλη και αδιαμφισβήτητη οπότε ο Μαρτίνς περιμένει να κεφαλοποιήσει τη δυναμική του παίκτη ο οποίος ανεβάζει στροφές στο Ρέντη, όντας έτοιμος για τα πολύ δύσκολα παιχνίδια που έρχονται. Με τον Λόπες στα πρώτα ματς να εμφανίζεται ιδιαίτερα αργός και βαρύς.
Δεύτερη περίπωση, ο Γκάρι Ροντρίγκες. Παίκτης που ήρθε ως ελεύθερος απο την Αλ Ιτιχάντ, επιλογή του Μαρτίνς και ένας παίκτης που μπορεί, όπως και ο Λόπες να βοηθήσει και στα άκρα αλλά και πάισω απο τον φορ. Τελευταία του ματς ήταν στις 16-8 με τον ίδιο να προπονείται κανονικά και χωρίς προβλήματα στο Ρέντη ;ενώ το ταξίδι στη χώρα του, του βγήκε σε καλό μιας και σκόραρε με την Εθνική του ομάδα,ετοιμος για να μπεί στα πλάνα του προπονητή. Θυμίζουμε ότι ήταν στην προεπιλογή για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό αλλά αποκλείστηκε απο την τελική 18άδα.
Τέλος, η επιστροφή των τραυματιών Εμβιλά και Ονιεκούρου θα αποτελεέσει ένα ακόμα + στα πλάνα του προπονητή. Ο Γάλλος έλειψε πολύ απο την ομάδα αποτελώντας ένα εξαιρετικό κομμάτι της αλυσίδας ανάμεσα στη μεσαία γραμμή και την άμυνα, όπως και την επίθεση, ενώ ο Ονιεκούρου μπορεί να μην έχει βγάλει τις τρελές επιθετικές αρετές που γνωρίζουμε αλλά έχει δείξει πολύ καλό αγωνιστικό χαρακτήρα βοηθώντας αρκετά και στο τρανζίσιον κάτι που φάνηκε στο ματς με τη Φενέρ.
