Μεγάλη Τρίτη ήταν χθες αλλά για κάποιους άλλους μάλλον για… Μεγάλη Παρασκευή έμοιαζε.
Στάκαμαν, προτού αρχίσει η “μάστιγα” των “αντικειμενικών” να λέει πως “αυτοί πέρασαν στην 8αδα κι εμείς όχι”… τα προλαβαίνουμε και λέμε πως η… κωλοφαρδια τους δε περιγράφεται χρόνια τώρα. Μπορεί τριγύρω τους να γκρεμιζοταν το σύμπαν αλλά με τέτοιο τρόπο που αυτοί θα εμέναν όρθιοι. Προσωρινά βέβαια γιατί όσο κωλοφαρδια και να έχεις, δε κρατάει μέχρι το… φάιναλ φορ!
Εμείς ψυχολόγοι δεν είμαστε για να κάτσουμε να αναζητήσουμε τα ψυχολογικά του καθενός αλλά κοίτα ρε πως τα φέρνει η ζωή. Καζούρα θα δώσεις; Καζούρα θα πάρεις. Και τη διαχωρίζουμε από κάποιους χυδαίους – το λιγότερο – χαρακτηρισμούς κατα του Ολυμπιακού. Γιατί όλα είναι ένας κύκλος. Κι όταν είσαι… φαύλος γίνεται κι ο κύκλος φαύλος!
Κι όμως. Εμείς καζούρα δεν θα κάνουμε απλά θα ρωτήσουμε:
Μα δεν βαρέθηκαν να αποτυγχάνουν εδώ και 8 χρόνια στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα;
Δεν βαρέθηκαν να μην βλέπουν μπροστά τους αυτό που ερχόταν από τη Ρεάλ και την κάθε Ρεάλ που τους έλαχε όταν ξεκάθαρα μέσα στην σεζόν γκρίνιαζαν πως δεν είχαν ομαδα;
Δεν βαρέθηκαν να τρώνε κάθε χρόνο την ιστορία ότι έγιναν η dream team;
Κι ακόμα χειρότερο, δεν βαρέθηκαν κάθε χρόνο να περιμένουν το πρωτάθλημα και το Κύπελλο του… φάρου για να χρυσώσουν το χάπι και να σώσουν μια σεζόν;
Λέμε τώρα…
