Πως περνάει ο καιρός όμως. Να που φτάσαμε στο ματς με την Οσμανλισπορ, έχοντας το πρώτο ματς στο κάστρο μας, και με τον κόσμο στο πλευρό μας έτοιμοι για να κάνουμε τη μεγάλη νίκη που θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την πρόκριση.
Αύριο, το Καραισκάκη πρέπει να σφύζει από ρυθμό .Και στα 90 λεπτά. Και δεν είναι απλά επειδή αντίπαλος μας είναι μία Τουρκική ομάδα, αλλά γιατί είναι σημαντικό και κρίσιμο παιχνίδι. Πραγματικά βαρέθηκα ο Ολυμπιακός να χάνει και να αποκλείεται από ομάδες τύπου Λεβάντε και ειλικρινά δεν μπορώ να ακούω από τις Ελληνικές ομάδες ότι και καλά σνομπάρουμε το Γιουρόπα. Μήπως έχουμε πάρει πολλά από αυτά και βαρεθήκαμε; Μάλλον όχι.
Ο Ολυμπιακός, ακόμα και χωρίς Καπίνο, ΕλΓιουνούσι και Ιντέγε έχει την ποιότητα και τη δυναμική να περάσει στην επόμενη φάση. Αρκεί να μπει με την πρέπουσα σοβαρότητα και το απόλυτα καθαρό μυαλό. Θεωρώ ότι ο Μπεντο και οι παίκτες έχουν καταλάβει ότι μπαίνοντας σε μία περίοδο ντέρμπι στην Ελλάδα και Ευρωπαϊκής συνέχειας στην Ευρώπη, η ομάδα οφείλει να είναι έτοιμη, να υπερκεράσει τα οποία προβλήματα και να κερδίσει και τα ντέρμπι που έρχονται αλλά και να περάσει στους “16”.
Δεν θα μπω να σχολιάσω το ρεπορτάζ με το ποιους θα βάλει ο Μπέντο και σε ποιες θέσεις. Απλά θα περιμένω 11 λιοντάρια εντός γηπέδου και άλλους 30.000 στις εξέδρες για να σπρώξουν την ομάδα όπως μόνο αυτοί ξέρουν. Και ακόμα και σε ένα λάθος η μία κακή πάσα το χειροκρότημα δεν θα κάνει κακό. Και πόσο μάλλον όταν υπάρχουν στην ομάδα παιδιά από τις Ακαδημίες που βλέπουν το όνειρο τους για την καθιέρωση να το παίρνουν και να δείχνουν ότι μπορούν να το διαχειριστούν..
