To Final Four του Βελιγραδίου αποτελεί παρελθόν για τον Ολυμπιακό και δυστυχώς επιβεβαιώθηκα όταν έγραφα πριν τελειώσει η κανονική περίοδος ότι δεν ήθελα για αντίπαλο τη Ζάλγκιρις. Ηταν ότι χειρότερο για την ομάδα μας όπως ήταν.
Πολλοί αναρωτιούνται αν είναι αποτυχία ο αποκλεισμός. Αυτό θα το λέγαμε απόλυτα αν ο Ολυμπιακός ήταν πλήρης και χωρίς τραυματισμούς .Τότε θα μιλάγαμε για το κάζο που προηγούμενο του δεν υπάρχει. Τώρα,σε τέσσερα ματς πήγε μία ομάδα λαβωμένη και ταλαιπωρημένη απέναντι σε μία αντίπαλο που έμοιαζε με νεαρά λιοντάρια έτοιμα να κατασπαράξουν τον Βασιλιά για να πάρουν τη θέση του στην αγέλη.
Ακόμα και έτσι, όμως, η ομάδα πάλεψε.Και στο πρώτο παιχνίδι, όπου έχασε και από τη διαιτησία, κέρδισε το δεύτερο ,διαλύθηκε στο τρίτο και στο τέταρτο όταν οι παίκτες ανέλαβαν δράση η ομάδα παραλίγο να γύριζε ένα χαμένο ματς.
Το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού ΚΑΙ φέτος είναι η έλλειψη δυνατής προσωπικότητας στον πάγκο. Με λίγα λόγια, ο Σφαιρόπουλος, όσο και καλός προπονητής να είναι δεν ξέρει πως να συμπεριφερθεί στις δύσκολες καταστάσεις. Πέρα από το αγωνιστικό και το τακτικό του πράγματος , αν δεί κανείς τις αντιδράσεις του – σε δύσκολες ερωτήσεις από δημοσιογράφους – επέλεγε την επιθετική τακτική λες και είχε απέναντι του κάποιον εχθρό . Και η αλήθεια είναι ότι στηρίχτηκε αρκετά.
Πάμε στις επιλογές των ξένων. Ο Σφαιρόπουλος ή δεν ήθελε να παίρνει Αμερικάνους που θα ήταν πιο σταρ από τους Ελληνες γιατί δεν μπορούσε να διαχειριστεί την κατάσταση ή απλά δεν ήθελε ίσως να πάει κόντρα στην ιδιοκτησία που έχει επιλέξει χαμηλό μπατζετ και πολλές φορές έχει δικαιωθεί. Αλλωστε, το μπάτζετ δεν κάνει πάντα την ομάδα και το πιο τρανό παράδειγμα είναι η Ζάλγκιρις.
Με βάση τα δεδομένα αυτά που ζήσαμε, ο Σφαιρόπουλος δεν μπορούσε καν να διαχειριστεί τις δικές του επιλογές . Ρόμπερτς-Τόμπσον -Μπράουν,ενώ όλοι τους έχουν μία τεράστια εμπειρία και ποιότητα δεν βοήθησαν ,ενώ οι δύο τελευταίοι έμειναν και προκλητικά στο περιθώριο,αρκετό καιρό ο δεύτερος και στα τελευταία ματς ο τρίτος.
Πάμε στη διαχείριση παικτών. Ο Τραυματίας Πρίντεζης έπαιξε 22 λεπτά στο τρίτο ματς και έγινε χειρότερα μη μπορώντας να παίξει στο τέταρτο. Την ίδια ώρα, ο Γουίλτζερ σαν άλλος Τζον Σάλει κουνούσε την πετσέτα και μπήκε στο τρίτο ματς ή στο δεύτερο ,δεν θυμάμαι μόλις για τρία δεύτερα. Λίγες ημέρες πριν είχε κάνει ένα καταπληκτικό παιχνίδι κόντρα στη Ζάλγκιρις, ενώ στο τέταρτο ματς ήταν ένας εκ των κορυφαίων.
Μέσα σε όλα, σε αυτά τα τρία χρόνια δεν έχουμε δει μία βελτίωση στην ομάδα .Προχωράμε σταθερά με βήματα προς τα κάτω. Σαφέστατα και πήρε Πρωταθλήματα, σαφέστατα έπαιξε και σε δύο τελικούς Ευρωλίγκας, αλλά απο ένα σημείο και πέρα έγινε πελάτης του Πασκουάλ και έχασε το Κύπελλο από την ΑΕΚ. Και με αυτή τη συμπεριφορά θεωρώ ότι πλέον δεν εμπνέει και τους παίκτες του και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τον οποιοδήποτε προπονητή.
Δεν ξέρω τι θα κάνει η διοίκηση ,αλλά σαφέστατα πιστεύω ότι θα έχουν προβληματιστεί με ότι βλέπουν. Και πλέον, για να πάμε και βήμα βήμα, με αυτά που έχει περάσει η ομάδα θα πρέπει να δούμε και τι θα κάνει στα πλέι οφ του Ελληνικού Πρωταθλήματος. Γιατί με τέτοια κατάσταση και οι τελικοί του Ελληνικού Πρωταθλήματος είναι ερωτηματικό. Ντρέπομαι που το γράφω, ζητώ συγνώμη αν τους πειράξει κάποιους αλλά είναι μία μεγάλη αλήθεια.
