Πριν από το ματς με την Εφές μίλαγα με ένα φιλαράκι από το γήπεδο που δεν το γουστάρει και πολύ το μπάσκετ,όντας καθαρά ποδοσφαιρικός γιατί πολύ απλά δεν αντέχει το σασπένς που δημιουργεί το άθλημα… Γράφει ο Redistas
Μου λέει λοιπόν ο Γιάννης. Ρε συ..Ηθελα να ξερα δε τσαντίζονται στην ομάδα; Που είναι το τσαγανό τους; Που είναι ο Σπανούλης, ο Παπανικολάου, ο Πρίντεζης…Τι κάνουν; Αφού ανταλλάξαμε απόψεις ,μου ήρθε στο μυαλό ο Τάκης Λεμονής και οι πρώτες του δηλώσεις μετά την επιστροφή του. Τότε είχε πεί πολλά, αλλά αυτό το να …τσαντιστούν οι παίκτες μου είχε μείνει καρφωμένο.
Παίρνω ένα καφάσι μπύρες για να δώ το ματς και χτυπάει το κουδούνι. Ο Γιάννης είχε έρθει να δούμε το παιδι.. Στο +13 υπέρ των Τούρκων πρέπει να είχα ανεβάσει 30 πίεση και το φιλαράκι μου , που δεν μπορεί να δει αγώνα μπάσκετ,γυρίζει και μου λέει…Εύκολα θα κερδίσουμε. Τα Τουρκάκια είναι παλαβά και νομίζουν ότι με μπάσκετ Χάρλεμ Γκλοπμπτρότερς θα κερδίσουν..Ο Σπανούλης τους ζυγίζει και θα δείς. Τον κοίταγα -τον ξανακοίταγα, νόμιζα ότι είχε πάρει ηρεμιστικά. Αλλά είχε τέτοια ηρεμία. Οπως ο Βασίλης που εκτελούσε τα τρίποντα το ένα μετά το άλλο. Και κοίτα που το ματς πήγε έτσι ακριβώς.
Σε ένα ματς με τρελό ρυθμό, με τους Τούρκους να τα σπάνε στα τρίποντα, αλλά να παίρνουν ριμπάουντ επιθετικά,ανανεώνοντας επιθέσεις και με τον Ολυμπιακό χαμένο στην πρώτη περίοδο και το μισό της δεύτερης, τα πάντα έδειχναν Εφές.
Ελα όμως που εδώ μίλησε ο χαρακτήρας της ΟΜΑΔΑΣ.. Το έβλεπες στο πως αντιδρούσε ο πάγκος σε κάθε καλάθι ,σε κάθε άμυνα. Ελληνες-ξένοι ,όλοι μαζί μία αγκαλιά ,μία φωνή…Ενα μικρό ΣΕΦ ήταν ο πάγκος. Ενας Σπανούλης ξαναμμένος που έτρεχε και σκόραρε σαν 28άρης,ένας Παπανικολάου που θύμιζε τον παίκτη πριν πάει ΝΒΑ, ένας Γιάνγκ οδοστρωτήρας, ένας Γκριν κίλερ, ένας Μάντζαρης κομπιούτερ,ένας Πρίντεζης άφοβος, ένας Μπιρτς ψυχωμένος και ένας πάγκος πυρωμένος αλλά και συνάμα ήρεμος.
Ολα αυτά τα Facts άγχωσαν την Εφές που στο τέλος της τρίτης περιόδου θύμιζε ΤΣΣΚΑ. Εβλεπες τον τρόμο στα μάτια τους, στην κάθε προσπάθεια..
Φεύγοντας μου λεει ο Γιάννης.. Αυτά συμβαίνουν όταν τσαντίζεις τον Σπανούλη…Και δεν είχε άδικο.
